Gratis verzending vanaf 49 euro
Levertijd 1-3 werkdagen
100% Tevredenheidsgarantie
Informatie, Werking, Tekort, Dosering, Bijwerkingen
Hyaluronzuur, een van nature in het lichaam voorkomende stof, is al vele jaren een vast onderdeel van de cosmetica-industrie. Vooral vanwege de anti-aging eigenschappen wordt het vaak gebruikt in een verscheidenheid aan crèmes, serums en andere gezichts- en lichaamsverzorgingsproducten, om de huidvochtigheid en een jeugdige uitstraling te behouden.
Naast haar rol in schoonheidsproducten heeft hyaluronzuur belangrijke toepassingen gevonden in verschillende medische gebieden. Het wordt ook gebruikt als ingrediënt in decoratieve cosmetica zoals lippenstiften, wat de veelzijdigheid ervan in medische en cosmetische gebieden aantoont.
Hyaluronzuur is een polysacharide, dus een meervoudige suiker. Het is de eenvoudigste glycosaminoglycaan, een klasse negatief geladen polysachariden. De langketenige meervoudige suiker heeft vooral een structurerende eigenschap.
Het polysaccharide wordt gesynthetiseerd in het plasmamembraan van de cel en komt voor in bijna alle weefsels en organen van gewervelden. De grootste concentratie bevindt zich echter in de BindweefselHyaluronzuur komt in het lichaam zowel in vrije, ongebonden vorm voor als in verbinding met andere componenten van de extracellulaire matrix (ECM).
Hyaluronzuur heeft veel verschillende benamingen:
De ontdekking van hyaluronzuur begon in de late 19e eeuw:
1. Vroege observaties (1880):
In 1880 observeerde de Franse chemicus Portes als eerste een unieke stof in het glasachtig lichaam van het oog. Hij noemde het Hyalomucin en ontdekte dat het zich anders gedroeg dan andere mucinen, gelachtige stoffen die in slijm voorkomen en in veel levende organismen een beschermende en structurele functie hebben.
2. Wetenschappelijke Isolatie (1934):
De stof bleef grotendeels onontdekt totdat deze in 1934 door de Duitse wetenschapper Karl Meyer samen met zijn collega John Palmer met succes werd geïsoleerd uit het glaslichaam van een koeienoog.
3. Chemische samenstelling:
Bij de analyse van de verbinding stelde Meyer vast dat deze uit twee hoofdbestanddelen bestond:
4. Benaming van de verbinding:
Meyer introduceerde de term "Hyaluronzuur" uit een combinatie van:
Erfgoed en Betekenis
Sinds de ontdekking heeft hyaluronzuur aan belang gewonnen vanwege zijn uitzonderlijke waterbindende eigenschappen en biocompatibiliteit. Het wordt tegenwoordig vaak gebruikt in:
Hyaluronzuur (ook wel Hyaluronan genoemd) is een lineair, onvertakking polymeer dat bestaat uit herhalende disaccharide-eenheden: een uronzuur en een amino-suiker. In tegenstelling tot andere glycosaminoglycanen die in de extracellulaire matrix (ECM) voorkomen, zoals bijvoorbeeld Heparine, is hyaluronzuur niet gesulfateerd en staat het bekend om zijn hoge moleculair gewicht.
Een belangrijke eigenschap van hyaluronzuur is de sterke affiniteit voor water. Als een hydrofiel en negatief geladen molecuul kunnen de lange polymeerketens grote hoeveelheden water opnemen en opslaan. Deze waterbindende capaciteit creëert een visco-elastische oplossing, dat wil zeggen dat de viscositeit toeneemt met de concentratie. Op deze manier kan hyaluronzuur een veelvoud van zijn eigen gewicht aan water binden, wat het onmisbaar maakt voor de hydratatie en smering van weefsels.
1. Wateropslag en Homeostase
Hyaluronzuur helpt bij het reguleren van de weefselvochtigheid door het verlies van water tegen te gaan. Het werkt als een natuurlijke barrière tegen snelle veranderingen in de waterinhoud van het weefsel en voorkomt zo uitdroging. Zelfs in lage concentraties vormt het een verknopt moleculair netwerk dat de omgeving stabiliseert.
2. Gewrichts smering
In synoviale gewrichten (bijv. knieën, ellebogen) is hyaluronzuur een belangrijk bestanddeel van de synoviale vloeistof, die door het synoviaal membraan wordt afgescheiden. Deze vloeistof is zeer viskeus en fungeert als smeermiddel en schokdemper, waardoor de wrijving tussen de botten bij bewegingen wordt verminderd.
Daarnaast helpt hyaluronzuur bij:
Deze functies zijn voor de Gezondheid van de gewrichten en de langdurige integriteit van het kraakbeen is essentieel.
3. Ondersteunende functie in botten en kraakbeen
Hyaluronzuur komt voor in alle botten en kraakbeen en draagt bij aan hun elasticiteit en veerkracht. Het is bijzonder rijkelijk aanwezig in hyalien kraakbeen, dat de uiteinden van de botten in de gewrichten bedekt en bij bewegingen als een kussen fungeert.
Andere plaatsen waar hyalien kraakbeen voorkomt, zijn:
Zijn dempende en lastverdelende eigenschappen zijn cruciaal voor de
Flexibiliteit en de bescherming van de gewrichten.
4. Basiscomponent van het bindweefsel
Bindweefsel komt in het hele lichaam in vele vormen voor en ondersteunt, verbindt, beschermt en isoleert andere weefsels. Voorbeelden hiervan zijn:
Alle bindweefsels hebben drie gemeenschappelijke structurele elementen:
Hyaluronzuur vormt de gelachtige basisstof die:
5. Rol voor de tandvleesgezondheid
Zahnvleesweefsel is een soort dicht, vezelig bindweefsel. Het ligament houdt de tanden in het kaakbot, en hyaluronzuur:
Zonder hyaluronzuur zouden de integriteit en hydratatie van het tandvleesweefsel aangetast zijn.
6. Huidstructuur en Hydratatie
De huid bestaat uit twee lagen:
Hyaluronzuur bevindt zich in de dermis, waar het het volgende behoudt:
7. Gezondheid van de hoofdhuid en het haar
De hoofdhuid bevat, net als alle huidgebieden, bindweefsel in haar huidlaag. Ze is uniek vanwege de ongeveer 100.000 haarfollikels. Hyaluronzuur in de hoofdhuid:
Hyaluronzuur, ook wel hyaluronan genoemd, komt voor in alle gewervelde dieren en zelfs in de capsule van sommige streptokokken-bacteriestammen. Het is een belangrijk bestanddeel van de extracellulaire matrix (ECM) en komt voor in verschillende gedifferentieerde weefsels en organen in het hele lichaam. De concentratie van hyaluronzuur varieert afhankelijk van het type weefsel en de specifieke functie.
Hyaluronzuur is in de ECM overvloedig aanwezig, maar ook een belangrijk bestanddeel van verschillende organen en lichaamsvloeistoffen, waarbij elk daarvan verschillende concentraties bevat die geschikt zijn voor hun respectieve functies. Opmerkelijke voorbeelden zijn:
Weefsel/Vloeistof | Concentratie |
|---|---|
Navelstreng | 4100 µg/g (4,1 mg/g) |
Gelenkvocht | 1400 tot 3600 µg/ml |
Glaskamer van het oog | 140 tot 338 µg/ml |
Haut (grootste reservoir) | Ongeveer 2,5 g/l |
De huid bevat de grootste totale hoeveelheid hyaluronzuur, die bij een gemiddelde volwassene wordt geschat op ongeveer 7 tot 8 gram. Dit komt overeen met ongeveer 50% van het totale hyaluronzuur in het lichaam.
In totaal schatten onderzoekers de totale hoeveelheid hyaluronzuur in het lichaam van een volwassene op 11 tot 17 gram. De hoogste concentratie in menselijk weefsel werd in de navelstreng gemeten met ongeveer 4 mg/ml.
Zoals de meeste biologische moleculen is hyaluronzuur afbreekbaar en wordt het continu in het lichaam omgevormd. De afbraak gebeurt via twee hoofdwegen, waarbij specifieke enzymen, zogenaamde hyaluronidases, betrokken zijn:
Betrokken enzym: Hyaluronidase-2 (Hyal-2)
Plaats: Werkt op hyaluronzuur in de extracellulaire matrix
Proces: Hyal-2 splitst hyaluronzuur in kleinere fragmenten, die dan via het lymfesysteem worden afgevoerd. In de bloedsomloop:
De halfwaardetijd van hyaluronzuur in het lichaam varieert aanzienlijk afhankelijk van de locatie:
Deze snelle omzet benadrukt de dynamische rol van hyaluronzuur bij het handhaven van weefselhomeostase en -functie.
Het menselijk lichaam is in staat om hyaluronzuur zelf te produceren. Deze capaciteit neemt echter gestaag af naarmate men ouder wordt. Op ongeveer 40-jarige leeftijd kan het lichaam nog maar 40% synthetiseren. Op 60-jarige leeftijd bedraagt de productiesnelheid nog maar ongeveer 10% van de oorspronkelijke hoeveelheid.
Zoals eerder beschreven, is hyaluronzuur in veel organen van het menselijk lichaam aanwezig en vervult het verschillende functies, waarvan sommige van levensbelang zijn. Een tekort aan hyaluronzuur kan daarom leiden tot zeer verschillende symptomen:
Voeding en Hyaluronzuurproductie
De juiste voeding kan de natuurlijke productie van hyaluronzuur tot op zekere hoogte bevorderen. Een studie heeft bijvoorbeeld aangetoond dat de consumptie van gefermenteerde sojamelk de productie van hyaluronzuur kan stimuleren.
Om het lichaam hyaluronzuur te kunnen produceren, moeten de noodzakelijke bouwstenen voor de synthese worden aangeleverd. Magnesium is essentieel voor de synthese van hyaluronan. Daarom moet voldoende Magnesium zugeführt worden, om de eigen productie van het lichaam te bevorderen.
Magnesium is onder andere aanwezig in de volgende voedingsmiddelen:
Hyaluronzuur is ook in veel dierlijke producten aanwezig. Hieronder vallen bijvoorbeeld:
Meerdere externe factoren beïnvloeden de hyaluronzuurgehalte in het lichaam, waarvan sommige veranderbaar zijn:
Roken:Rokers hebben de neiging tot diepere rimpels, wat deels te wijten is aan de afbraak van hyaluronzuur door sigarettenrook. Een in-vitrostudie uit 1989 suggereerde dat vrije radicalen in de rook de afbraak van hyaluronzuur versnellen.
Hormoon:Ook het hormoonspiegel beïnvloedt de concentratie hyaluronzuur. Studies hebben aangetoond dat een oestrogeenbehandeling de activiteit van hyaluronzuur verhoogt. Oestrogeen bevordert bekend de benutting van voedingsstoffen zoals magnesium en Zink, die op hun beurt de hyaluronzuursynthese ondersteunen.
Huidveroudering wordt gekenmerkt door een geleidelijke afname van de functionaliteit en de reservekracht van het huidweefsel. Het is een complex proces dat door verschillende biologische factoren wordt beïnvloed en kan worden onderverdeeld in:
Een van de belangrijkste intrinsieke factoren is het afnemen van het vermogen van het lichaam om hyaluronzuur te produceren naarmate men ouder wordt. Deze afname staat in nauw verband met hormonale veranderingen, met name de afname van de oestrogeen- en progesteronspiegels.
De afname van deze hormonen draagt bij aan de volgende verschijnselen:
Met een afname van de concentratie hyaluronzuur in de huid, vermindert het vermogen om water vast te houden. Dit leidt tot drogere, minder elastische huid, waardoor rimpels en andere tekenen van huidveroudering sneller zichtbaar worden.
Gewrichten en pezen spelen een cruciale rol in de bewegingsvrijheid. Zoals eerder vermeld, is hyaluronzuur een belangrijk bestanddeel van de gewrichtsvloeistof, waar het zorgt voor elasticiteit en schokabsorptie.
Wanneer het hyaluronzuurgehalte daalt, verandert de consistentie van de gewrichtsvloeistof, waardoor de smerende werking afneemt. Als gevolg hiervan verliezen Kraakbeen en Gewrichten hun bescherming tegen mechanische belasting en stoten.
Dit leidt tot verhoogde wrijving tussen gewrichten en kraakbeen, wat leidt tot sterke pijn bij beweging. Als gevolg hiervan hebben de betrokkenen de neiging om de aangetaste gewrichten te ontzien, wat leidt tot een verdere beperking van de beweeglijkheid en gewrichtsfunctie.
Veel verschillende aandoeningen kunnen
Gewrichtspijn veroorzaken. De meest voorkomende zijn:
Het menselijke lichaam heeft ongeveer 100 echte gewrichten. Alleen diegenen die uit twee tegenovergestelde gewrichtsdelen bestaan, worden als echte gewrichten aangeduid. Deze zijn beschermd door een kraakbenige beschermlaag die hyaluronzuur bevat.
Gelenken die bijzonder vaak worden belast of aan een grotere druk zijn blootgesteld, worden vaker als pijnlijk ervaren. Dit omvat vooral het knie-, schouder- of heupgewricht.
Gewrichtspijn kan variëren van licht storend tot sterk beperkend. Als de pijn enkele weken aanhoudt, spreekt men van acute klachten. Als ze meerdere weken of maanden aanhouden, kan dit leiden tot een chronische aandoening.
Hyaluronzuur kan helpen om de natuurlijke slijtage van de gewrichten te stoppen. De smeerstof in de gewrichten voorkomt een irritatie van het kraakbeen. Dit leidt vaak tot
Ontstekingen, die op de lange termijn kunnen leiden tot een degeneratie van het bot- en kraakbeenweefsel en pijn kunnen veroorzaken.
Sinds onderzoekers de relatie tussen hyaluronzuur en de huidstructuur hebben ontdekt, is het een populaire werkstof in veel cosmetische producten. Tegenwoordig is hyaluronzuur vaak aanwezig in:
De werking van deze cosmetica bestaat voornamelijk uit het verbeteren van de huidvochtigheid. De waterbindende kracht zorgt ook voor een beter huidbeeld. De huid lijkt voller en bleke of ingevallen gezichtsdelen verschijnen minder uitgesproken.
Kosmetische producten kunnen echter meestal slechts een tijdelijke werking bereiken. De natuurlijke huidbarrière en de moleculaire structuur voorkomen dat ze in de diepere huidlagen doordringen.
Onderzoekers hebben aangetoond dat alleen laagmoleculaire hyaluronzuur de hoornlaag, de bovenste laag van het huidepitheel, kan doordringen. De hoogmoleculaire varianten zijn daarvoor te groot en kunnen de barrière niet passeren.
Hyaluronzuur wordt steeds vaker gebruikt in de esthetische geneeskunde. Aangezien het gaat om niet-invasieve procedures, zijn ze minder risicovol dan ingrepen uit de plastische chirurgie.
De toepassingsmogelijkheden zijn veelzijdig:
Afhankelijk van het toepassingsgebied moet een verschillende soort en netwerk van hyaluronzuurmoleculen worden gekozen. Voor het vormen wordt vernet hyaluronzuur gebruikt, omdat dit minder goed door het lichaam wordt afgebroken. De werking houdt langer aan.
Een ander voordeel van vernetted Hyaluronzuur is de sterkere binding van water. Het gel neemt meer water op en bereikt zo een hoger volume. Deze eigenschap is bijzonder belangrijk voor vergrotingen of modelleringen.
Bij deze procedure wordt een kleine hoeveelheid hyaluronzuur gel in de huidlaag van de aangetaste plek geïnjecteerd. De hoeveelheid en consistentie van het gel hangen af van de diepte van de rimpels en het te behandelen gebied.
In beide gevallen is het doel om een verzachtend effect te bereiken dat de huid gladmaakt en rimpels vermindert.
Vroeger waren collageeninjecties een gangbare alternatieve behandeling voor rimpels. Deze aanpak is echter minder populair geworden vanwege een hogere complicatieratio en intolerantie. Veel patiënten hadden last van allergische reacties en de vorming van knobbels onder de huid.
Deze problemen waren grotendeels te wijten aan de bron van het collageen, dat meestal werd gewonnen uit varkens- of rundweefsel. Als vreemd lichaam veroorzaakte het collageen vaak een immunologische reactie, die leidde tot deze bijwerkingen.
Een andere veelvoorkomende methode voor het behandelen van rimpels is het gebruik van Botox, dat botulinumtoxin bevat, een sterk neurotoxin dat wordt geproduceerd door de bacterie Clostridium botulinum. Hoewel het extreem giftig is – theoretisch zou al 1 gram 1 miljoen mensen kunnen doden – is botulinumtoxin een waardevol therapeutisch eiwit geworden.
Naast esthetische toepassingen is Botox ook goedgekeurd voor de behandeling van verschillende aandoeningen, zoals chronische migraine en spierkrampen.
Er zijn verschillende belangrijke verschillen tussen Botox- en hyaluronzuurbehandelingen:
De keuze tussen Botox en Hyaluronzuur hangt meestal af van het type rimpels:
Hyaluronzuur is niet beperkt tot esthetische toepassingen, maar wordt vanwege zijn biocompatibiliteit en gunstige biologische eigenschappen steeds vaker gebruikt in verschillende gebieden van de klinische en therapeutische geneeskunde.
Oogheelkunde (Oogchirurgie en -zorg)
Omdat hyaluronzuur een natuurlijk bestanddeel van het oog is, wordt het vaak gebruikt bij oogoperaties, waaronder cataract- en hoornvliesoperaties. Tijdens de operatie helpen hyaluronzuuroplossingen daarbij
De postoperatieve zorg en behandeling van droge of geïrriteerde ogen omvat vaak oogdruppels met hyaluronzuur, die het oogoppervlak kalmeren en hydrateren.
Wondgenezing
Hyaluronzuur zou de wondgenezing versnellen. Onderzoeken tonen aan dat de concentratie hyaluronzuur in de huid tijdens het genezingsproces op natuurlijke wijze toeneemt, wat wijst op de belangrijke rol ervan bij de volgende processen:
Een studie uit 2009 onderzocht de behandeling van trommelvliesperforaties met een 1% hyaluronzuuroplossing. Van de 25 behandelde patiënten:
Diagnostisch gebruik in de geneeskunde
In de klinische diagnostiek wordt de hyaluronzuurgehalte in het lichaam soms gebruikt als biomarker voor verschillende gezondheidsstatussen. Verhoogde of veranderde waarden kunnen een aanwijzing zijn voor:
Deze diagnostische toepassingen maken gebruik van de rol van hyaluronzuur bij het weefselmetabolisme en bij ontstekingen, die zich onder pathologische omstandigheden doorgaans veranderen.
Een bewezen medische toepassing van hyaluronzuur is de behandeling van osteoartritis door intra-articulaire injecties. Deze methode wordt al vele jaren toegepast en heeft in talrijke klinische studies positieve resultaten aangetoond.
Arthrose, ook wel artrose genoemd, is de meest voorkomende chronische gewrichtsaandoening. Het wordt meestal veroorzaakt door de natuurlijke slijtage van de gewrichten in de loop van de tijd.
Met voortschrijdende artrose
Dit leidt tot
Wanneer pijn niet meer kan worden behandeld met orale medicijnen zoals Ibuprofen of andere niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID's), of wanneer bijwerkingen of intoleranties het gebruik ervan verhinderen, zijn hyaluronzuur-injecties een zinvol alternatief.
Deze injecties zijn bedoeld om
Het concept van de behandeling van artrose met hyaluronzuur werd voor het eerst in 1971 voorgesteld door de Hongaarse wetenschapper Endre A. Balazs, die eerder de rol van de gewrichtsvloeistof voor de gewrichtsfunctie had bestudeerd met behulp van elektronenmicroscopie.
Resultaten uit klinische studies
In 2006 voerde een onderzoeksteam onder leiding van Nicholas Bellamy aan de Universiteit van Queensland, Australië, de tot nu toe grootste literatuurstudie uit naar hyaluronzuur bij de behandeling van knieartrose. De literatuurstudie omvatte 76 studies en leverde veelbelovende resultaten op:
De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat hyaluronzuur een pijnverlichting biedt die vergelijkbaar is met die van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's), met als bijkomend voordeel dat het de gewrichtsfunctie en de levenskwaliteit verbetert, wat een belangrijk voordeel is ten opzichte van de meeste orale pijnstillers.
Vroegere winning uit dierlijke weefsels
Aanvankelijk werd hyaluronzuur uitsluitend gewonnen uit dierlijke weefsels, een proces dat tussen de jaren 1940 en 1970 werd verfijnd en geoptimaliseerd. Gedurende deze periode begonnen onderzoekers ook het potentieel van de bacteriële synthese van hyaluronzuur te onderzoeken.
In 1979 werd het eerste patent aangevraagd voor de winning van hyaluronzuur uit hanenkammen. Onderzoekers ontdekten ook andere methoden, waaronder de extractie uit planten (door celverwerking) en de enzymatische synthese in vitro, waardoor de productiemogelijkheden werden uitgebreid.
Hyaluronzuur is gewonnen uit een verscheidenheid aan dierlijke bronnen, waaronder:
In de beginfase was dierlijke hyaluronzuur vanwege het hoge risico op besmetting met ziekteverwekkers of dierlijke resteiwitten vooral geschikt voor laboratoriumgebruik en ongeschikt voor medische toepassingen.
Vandaag wordt hyaluronzuur voornamelijk biotechnologisch geproduceerd door bacteriële fermentatie. Dit proces is veiliger, schaalbaarder en kosteneffectiever.
Kaskadenfermentatieproces:
Het resultaat is laagmoleculaire hyaluronzuur, dat door het menselijk lichaam gemakkelijker kan worden opgenomen.
Voordelen van biotechnologische productie:
Om deze redenen is de microbiele fermentatie vandaag de dag de voorkeurstechniek voor de productie van hyaluronzuur voor medische en cosmetische doeleinden.
Kenmerk | Dierlijk | Plantaardig / Fermentatie |
|---|---|---|
Bron | Hahnenkammen, Varkenshuid enz. | Met plantaardige stoffen gevoede micro-organismen |
Costs | Hoger | Laag |
Contaminatierisico | Hoger (dierlijke eiwitten/ziekteverwekkers) | Zeer laag |
Allergiepotentieel | Gemiddeld tot hoog | Minimaal |
Vegan | Nee | Ja |
Geschiktheid voor medische/cosmetische doeleinden | Beperkt (in het verleden) | Vandaag de dag wijdverspreid |
Terwijl hyaluronzuur van dierlijke oorsprong vroeger de basis van de productie vormde, wordt het tegenwoordig grotendeels vervangen door veganistische, plantaardige alternatieven die worden geproduceerd door middel van microbiale fermentatie. Deze producten zijn veiliger, ethischer en beter verdraagbaar, waardoor ze ideaal zijn voor gebruik in de moderne geneeskunde en cosmetica.
Hyaluronzuur wordt niet alleen gebruikt in topische huidverzorging of in medische injecties, maar is ook verkrijgbaar in de vorm van voedingssupplementen om in te nemen. Deze innamevorm wint steeds meer aan populariteit vanwege het gemak en de systemische werking.
Deze voedingssupplementen worden vaak in het kader van een kuur ingenomen, die doorgaans elke 3 tot 4 maanden wordt herhaald om een optimaal niveau in het lichaam te behouden.
Meerdere studies hebben de effectiviteit van oraal ingenomen hyaluronzuur bevestigd. In het bijzonder is Japan een pionier in de ontwikkeling en verspreiding van hyaluronzuur-supplementen.
Twee onafhankelijke onderzoeksgroepen hebben studies uitgevoerd over de volgende onderwerpen:
Een studie heeft aangetoond dat oraal ingenomen hyaluronzuur de symptomen van knieartrose kan verlichten en daarmee een niet-invasief alternatief voor gewrichtsinjecties vormt.
Lutschtabletten met Hyaluronzuur kunnen bijzonder effectief zijn bij:
Vanwege de waterbindende eigenschappen helpt hyaluronzuur de slijmvliezen in de keel en het keelgebied te hydrateren, waardoor irritaties op natuurlijke wijze worden verminderd en klachten worden verlicht.
Kenmerk | Hyaluronzuur om in te nemen | Hyaluronzuur om aan te brengen |
|---|---|---|
Dringt in diepere lagen door | Ja, dringt in diepere lichaamslagen in. | Nee, werkt alleen op de buitenste huidlagen. |
Effect | Ondersteunt gewrichten, huid en slijmvliezen | Beperkt zich tot oppervlakkige hydratatie. |
Symptoomverlichting | Kan systemische symptomen verlichten | Werkt gericht tegen lokale droogte |
Terwijl topisch aangebrachte hyaluronzuur de huidvocht van buitenaf verbetert, kan het door de barrièrefunctie van de huid niet diep doordringen. Bij orale inname verspreidt hyaluronzuur zich door het hele lichaam en ondersteunt het de huid, gewrichten, bindweefsel en slijmvliezen van binnenuit.
Hyaluronzuur (HA) wordt vaak gecombineerd met andere bioactieve stoffen om de effectiviteit, bio-beschikbaarheid of synergetische effecten afhankelijk van het toepassingsdoel te verbeteren, of het nu gaat om cosmetica, voedingssupplementen of medische behandelingen.
Dit trio wordt vaak gebruikt in cosmetica en voedingssupplementen die gericht zijn op Anti-veroudering en huidregeneratie afstemmen.
Deze ingrediënten werken synergetisch met Hyaluronzuur:
Een langdurige in-vivo-studie met 20 deelnemers onderzocht de combinatie van hyaluronzuur, collageen en barnsteenzuur.
Deze combinatie werd in 2015 getest in een klinische studie met 40 proefpersonen met beginnende knieartrose.
Behandelingsduur: 1 Maand
Formulier: Tabletten om in te nemen met de volgende ingrediënten:
Resultaten
Dit wijst erop dat een dergelijke combinatiebehandeling een effectieve, niet-invasieve optie zou kunnen zijn voor de vroege behandeling van gewrichtsaandoeningen.
Conclusie
Afhankelijk van het doel – anti-aging, gewrichtsondersteuning of huidregeneratie – kan hyaluronzuur effectief worden gecombineerd met:
Combinatiepartner | Hoofdzakelijk voordeel |
|---|---|
Magnesium / Zink | Stimuleert de natuurlijke hyaluronzuurproductie van het lichaam |
Collageen + Q10 | Verbetert de huidelasticiteit en de antioxidatieve bescherming |
Bernsteenzuur | Bevorderd de fibroblastenactiviteit en de natuurlijke collageenproductie |
Chondroïtine + Keratine | Lindert Gelenkschmerzen en ondersteunt de kraakbeen gezondheid |
De effectiviteit van hyaluronzuur (HA) in het lichaam hangt grotendeels af van twee cruciale factoren:
Waarom? Het Draageffect:
Een Japans onderzoeksteam voerde een studie uit die het volgende toonde:
Dagelijkse inname van minimaal 120 mg hyaluronzuur:
Dit ondersteunt het gebruik van HA als voedingssupplement voor huidbevochtiging en ter voorkoming van huidveroudering.
Faktor | Effect |
|---|---|
Laagmoleculaire HA | Betere celpenetratie en absorptie |
Hoogste concentratie (≥100 mg) | Efficiëntere opname via draagproteïnen |
Aanbevolen dagelijkse dosis | ≥120 mg voor de huidhydratatie (volgens studies) |
Bij het gebruik van Hyaluronzuur voedingssupplementen Bij -producten is het belangrijk om de doseringsinstructies van de fabrikant zorgvuldig op te volgen.
De inname van te veel hyaluronzuur kan leiden tot milde bijwerkingen, zoals:
Deze symptomen zijn doorgaans tijdelijk en verdwijnen meestal snel en zonder ernstige gevolgen. In de meeste gevallen worden ze niet als gevaarlijk of levensbedreigend beschouwd.
Als de klachten aanhouden of verergeren, is het raadzaam de toepassing te stoppen en een arts te raadplegen.
Omdat hyaluronan van nature in het menselijk lichaam voorkomt, wordt het over het algemeen goed verdragen. De mogelijke bijwerkingen hangen eerder af van de manier van inname.
Verschillende studies hebben aangetoond
1. Injecties (Hyaluronzuur-gel)
2. Orale inname (capsules):
3. Topische toepassing (crèmes en gels):
Topische toepassing (crèmes, gels, zuigtabletten, oogdruppels):
Orale Toepassing (Tabletten/Capsules):
Falteninjectie:
Injecties bij Artrose (Gewrichtsbehandeling):
Orale inname:
Uiterlijke toepassing (crèmes/gels):
Aanbevolen producten
Gerelateerde blogs
Hemorroiden - wat kunt u doen?
Hoewel de meeste mensen denken dat aambeien ongezond zijn, zijn ze een normaal onderdeel van de menselijke anatomie. In feite zijn het arterioveneuze vaatkussens die ringvormig onder het slijmvlies van het onderste deel van de endeldarm liggen, evenals onder de huid in het anale gebied.[[B270]]
Hemorroiden zijn samen met de anale sluitspier verantwoordelijk voor de controle over de ontlasting van het rectum tijdens de stoelgang. Normaal gesproken merkt men de hemorroiden niet.
Wanneer mensen zeggen dat ze 'aambeien hebben', bedoelen ze dat de hemorrhoidale bloedvaten vergroot zijn en de typische aambeien symptomen zoals jeuk, slijmafscheiding of bloeden veroorzaken. Bloeding treedt op wanneer harde ontlasting de dunne wanden van de bloedvaten in de aambeien beschadigt.
Ongeveer 75% van alle volwassenen zullen op een bepaald moment de symptomen van vergrote aambeien ervaren. Echter, slechts ongeveer 4% zal vanwege aambeienproblemen naar een arts gaan. Mannen en vrouwen worden even vaak aangetroffen en hun frequentie bereikt een hoogtepunt tussen de 45 en 65 jaar.
Hemorroiden (ook wel hemorroiden genoemd) hebben door de geschiedenis van de mensheid heen pijn en irritaties veroorzaakt. Het woord komt uit het Grieks, 'haimorrhoides,' wat betekent dat aderen bloed afscheiden.