Koper - het bindweefsel- en zenuwmineraal

Koper is als essentieel spoorelement cruciaal voor de opbouw en de elasticiteit van het bindweefsel in het hele lichaam. Gezond bindweefsel is de basis voor mooie huid, sterke botten en elastische bloedvaten. Koper is ook betrokken bij de pigmentatie van huid en haar. Als onderdeel van vele enzymen beschermt koper de cellen tegen vrije radicalen.

Koper heeft een kiemdodende werking en is bijvoorbeeld ook aanwezig in de spiraal die voor anticonceptie wordt gebruikt.

Als spoor element moet koper dagelijks via de voeding aan het lichaam worden toegevoegd.

Wat is koper?

• Het is ook een spoorelement dat via de dagelijkse voeding moet worden aangevoerd.
• Het speelt een belangrijke rol in het menselijk lichaam bij de vorming van rode bloedcellen.
• Het is ook belangrijk voor de vorming van bindweefsel en de botgroei.
• Koper is een bestanddeel van een verscheidenheid aan enzymen die beschermen tegen vrije radicalen.
• Het spoorelement is betrokken bij de ijzerstofwisseling en helpt om ijzer uit de voeding op te nemen.

Koper Effect

In het lichaam van een volwassene bevindt zich gemiddeld 100 tot 150 milligram koper, vooral in de hersenen, in de inwendige organen, in de spieren en in het skelet.

Koper is voornamelijk gebonden aan eiwitten en maakt ook deel uit van verschillende enzymen die beschermen tegen vrije radicalen.

Koper speelt een essentiële rol in de ijzerstofwisseling en daarmee bij de opbouw van rode bloedcellen. Deze op hun beurt maken de opname van zuurstof uit de ademlucht mogelijk, evenals de verdeling ervan naar de lichaamscellen. Want alleen met een voldoende zuurstoftoevoer kunnen deze hun taken in het menselijk lichaam vervullen.

Daarnaast is koper ook betrokken bij de pigmentatie van huid en haar. Het bevordert de wondgenezing en ondersteunt de opbouw van botten en bindweefsel, evenals de vorming van zenuwvezels.

Koper wordt aanbevolen bij:

• langdurige inname van zinkpreparaten
• krankhaft overgewicht
• overmatig alcoholgebruik
• Na operaties
• bij chemotherapieën en bestrahlingen
• na groter bloedverlies en brandwonden

In welke voedingsmiddelen is koper aanwezig?

Het spoorelement koper moet dagelijks via de voeding aan het lichaam worden toegevoegd. Het is te vinden in orgaanvlees, vooral in kalfs- of rundvleeslever, maar ook in schaaldieren zoals kreeft en garnalen, evenals in volle granen en hier vooral in boekweit.

Men vindt het ook in cacao en noten, in peulvruchten en enkele groene groenten. In feite wordt het ook via het water opgenomen, mits huishoudens over koperen leidingen beschikken.

Bij onvoldoende inname via voeding kan koper in de vorm van voedingssupplementen worden ingenomen.

Hoe uit zich een tekort aan koper?

Een door kopertekort verstoorde aanmaak van rode bloedcellen leidt tot een tekort aan kleurstoffen en tegelijkertijd ook tot een verminderde opname van ijzer uit de voeding, wat zich kan uiten in:

• Pigmentstoornissen in de huid
• Functiestoornissen van het immuunsysteem
• Vroeg grijs worden van het haar
• Vermoeidheid en concentratiestoornissen
• Ademhalingsproblemen
• Veelvoorkomende infecties en huidaandoeningen
• Haaruitval
• Depressies
• Breekbaarheid van de botten
• Störungen van de vruchtbaarheid

Koperinname en toepassing:

Kinderen onder de 7 jaar hebben een koperbehoefte van 0,5 tot 1,0 milligram per dag, terwijl volwassenen en kinderen vanaf 7 jaar dagelijks 1 tot 1,5 milligram koper nodig hebben, dat regelmatig via een uitgebalanceerd en gezond dieet wordt opgenomen.

Voor wie is koper bijzonder belangrijk?

Koper is vooral belangrijk voor mensen die lijden aan kopertekort door een tekort, onder- of foutieve voeding.

Dit omvat onder andere:

• Overgewichtigen
• Mensen die gedurende een langere periode zinksupplementen innemen
• Alcoholist
• Mensen die geopereerd zijn of chemotherapie ondergaan
• Mensen die door bepaalde omstandigheden een verhoogde behoefte aan koper hebben, bijvoorbeeld na groot bloedverlies en bij brandwonden.
• Migräne- en hoofdpijnpatiënten

Wat experts zeggen over koper:

Er zijn verschillende actuele studies die een tekort aan koper en ook aan zink voor de ziekte van Alzheimer tenminste mede verantwoordelijk maken. Gezamenlijk hebben ze waarschijnlijk de capaciteit om het geleidelijke geheugenverlies tenminste te stoppen.

Eenduidig is dat het kopertekort dat zich ontwikkelt tijdens de ziekte van Alzheimer verholpen moet worden, omdat zowel koper als zink essentiële voedingsstoffen zijn voor het behoud van het geheugen.