Gratis verzending vanaf 49 euro
Levertijd 1-3 werkdagen
100% Tevredenheidsgarantie
Bijna elke vrouw kent lichte klachten voor het begin van de menstruatie. Wanneer deze klachten echter zo sterk zijn dat ze de normale dagelijkse routine beïnvloeden, spreken artsen van het premenstrueel syndroom, kortweg PMS genoemd.
Onder PMS wordt een verscheidenheid aan psychische en lichamelijke symptomen samengevat, die meestal vier tot veertien dagen voor de maandelijkse menstruatie optreden en abrupt eindigen met het begin ervan.
Meer dan een derde van alle vrouwen in de vruchtbare leeftijd lijdt aan PMS, maar minder dan 20 procent is zo ernstig getroffen dat medische behandeling nodig is.
Hoewel de exacte oorzaken van PMS nog grotendeels onduidelijk zijn, wordt aangenomen dat verschillende factoren samen moeten komen om deze complexe stoornissen te veroorzaken.
Een belangrijke rol spelen daarbij zeker de vrouwelijke geslachtshormonen oestrogeen en progesteron, vooral omdat PMS gekoppeld is aan de vrouwelijke menstruatiecyclus. Of hormoonschommelingen daadwerkelijk verantwoordelijk zijn voor de klachten of dat vrouwen die onder PMS lijden gewoon bijzonder gevoelig reageren op de maandelijkse veranderingen in de hormoonhuishouding, is nog niet bevredigend vastgesteld.
Naast de hormonen lijken ook andere factoren het optreden van PMS te bevorderen. Dit omvat niet alleen familiale aanleg, maar ook levensgewoonten. Zo heeft onder andere voeding, gebrek aan beweging of stress invloed op de intensiteit van PMS.
De symptomen van PMS zijn nog veelzijdiger dan de mogelijke triggers. Ze variëren van lichte ongemakken tot ernstige lichamelijke en psychische klachten.
De meest voorkomende symptomen zijn:
De diagnose van PMS is vaak moeilijk vanwege de vele verschillende symptomen, vooral omdat de ernst en de manifestatie van PMS van vrouw tot vrouw kunnen verschillen. De diagnose wordt meestal gesteld na een uitgebreide lichamelijke onderzoek en een gedetailleerd gesprek met de behandelende arts.
Na uitsluiting van andere organische oorzaken kan de arts op basis van de beschrijving van de klachten en hun tijdsverloop tot de conclusie komen dat het om PMS gaat. Het bijhouden van een dagboek is in dit verband ook nuttig gebleken, waarin de betrokken vrouwen enkele maanden lang de specifieke klachten en het tijdsverloop noteren. Hormonale bepalingen hebben zich daarentegen als weinig informatief bewezen.
Omdat de symptomen van PMS zeer veelzijdig zijn, moet de therapie individueel op de betrokkenen worden afgestemd. Het belangrijkste onderdeel van de conventionele therapie is de medicamenteuze behandeling. Naast pijnstillers tegen hoofd-, rug- en borstkrachten worden diuretica gebruikt voor ontwatering en antidepressiva bij psychische problemen.
Een andere mogelijkheid is een hormoontherapie, die zorgt voor een balans in de hormoonhuishouding en daarmee de door PMS veroorzaakte klachten verlicht.
Daarnaast zijn er een heleboel natuurlijke werkstoffen die PMS positief kunnen beïnvloeden. Bij milde vormen van PMS is soms alleen de inname van magnesium en vitaminepreparaten al voldoende. Vooral een voldoende inname van vitamine B helpt de lever om overtollig oestrogeen af te breken.
Preparaten met Mönchspfeffer of Wolfstrapp reguleren op natuurlijke wijze de verhouding van oestrogeen en progesteron. De werking van deze preparaten is echter pas na langere inname merkbaar. Hetzelfde geldt voor Sint-Janskruid-preparaten, die een stemmingsverbeterend effect hebben. Sneller helpen daarentegen citroenmelisse en valeriaan bij onrust of slaapproblemen.
De klachten van PMS zijn moeilijk te voorkomen vanwege de tot nu toe nog niet precies bekende oorzaken. Echter, verschillende uitlokkende factoren zoals eenzijdige voeding, alcohol, nicotine, cafeïne en een te hoge suikerconsumptie kunnen worden vermeden. Daarnaast helpt het verminderen van stress en het voorkomen van een gebrek aan beweging effectief tegen PMS.