Wat is autofagie? - Geschiedenis van autofagie - Betekenis voor de gezondheid - Gerichte inzet van autofagie? - Autofagie activeren - Autofagie-vasten - Autofagie stimuleren door gerichte voeding - Conclusie
Autofagie is een Natuurlijke Proces, waarbij de cellen in het menselijk lichaam hun eigen beschadigde onderdelen afbreken en gedeeltelijk hergebruiken.
De autofagie – afgeleid van het Oudgrieks "autophagos" = "zichzelf verterend" – is dus een
Zelfreinigings- en regeneratieproces, een soort recycling op celniveau: De cellen maken zich vrij van schadelijke of defecte componenten en/of gebruiken ze voor opbouw- en reparatiedoeleinden.
Voor 2016 was de term autofagie slechts bekend bij een beperkte groep medici en wetenschappers, of hooguit bij medisch geïnteresseerde leken. Dit veranderde toen de Japanse wetenschapper Yoshinori Ohsumi 2016 voor zijn werk aan autofagie de Nobelprijs voor de Geneeskunde ontvangen.
Ohsumi heeft vele jaren gewijd aan het onderzoek naar autophagie-mechanismen. Hoewel autophagie als fenomeen al in de jaren 60 werd beschreven en de term al in de jaren 70 werd geïntroduceerd, was het pas Ohsumi die kon aantonen hoe de autophagie-mechanismen daadwerkelijk verlopen – en hoe ze de gezondheid van de mens beïnvloeden.
Door autofagie beschermen en vernieuwen de cellen zich. Daarom wordt dit zelfreinigingsproces in veel publicaties geassocieerd met onderwerpen zoals
„Anti-Aging“ en hersengezondheid in verband gebracht. Een onvoldoende functionerende autofagie kan zich volgens wetenschappers uiten in verschillende gezondheidsproblemen.
Prof. Dr. Frank Madeo van de Universiteit van Graz gaat ervan uit dat door autofagie de
Gezondheidstoestand in het algemeen kan worden verkregen, omdat daarmee celbeschadiging, defecte enzymen of DNA-mutaties zouden worden bestreden.
Eenvoudig gezegd: Als cellen schadelijke componenten bevatten die hun
Levensduur beïnvloeden en/of hen hinderen bij het vervullen van hun taken, breken ze deze moleculen af met de mechanismen van autofagie. De "verpulverde" onderdelen worden gerecycled, de cellen regenereren zich.
Als Zellbestandteile zeer sterk beschadigd zijn, kan dit afbraakprogramma tot Afvalverwerkingsprogramma worden en tot de celdood leiden, om niet andere cellen en daarmee het overleven van het uit deze cellen bestaande organisme in gevaar te brengen.
Autophagie vindt continu plaats op een bepaald basisniveau. Echter, het lijkt erop dat de Autofagie-mechanismen niet altijd soepel zu functioneren. Anders zouden er veel ziekten niet bestaan. En zou men langzamer of idealiter helemaal niet ouder moeten worden. En in feite kan de autofagie om verschillende redenen verstoord of - bijvoorbeeld op oudere leeftijd - verminderd zijn.
In extrem- of stresssituaties, bijvoorbeeld bij ernstige celbeschadigingen, wordt de autofagie van de aangetaste cellen gericht uitgebreid. Dan ligt het voor de hand om te vragen of de autofagie ook door externe invloeden ook doelgericht uitgelokt oder versterkt worden kan, door de cellen "kunstmatig" in extreme of stresssituaties te plaatsen. Zou men op deze manier ziekten kunnen voorkomen of behandelen - of zelfs de veroudering kunnen stoppen?
Allerdings wordt niet alleen de bevordering, maar ook de remming van autofagie in verband gebracht met therapieën voor verschillende ziekten, wat wetenschappelijk wordt onderzocht. Want dat cellen zich
door autophagie regenereren en beschermen, hoeft niet altijd positief te zijn voor een organisme. Tenslotte voeren alle cellen autofagie uit, dus ook diegenen die een organisme schade kunnen toebrengen.
Als men de vele populairwetenschappelijke rapporten over het onderwerp autofagie volgt, wordt men natuurlijk alert. Recycling in de cellen? Celregeneratie? Levensduur van de cellen verlengen?
In sommige rapporten klinkt het bijna alsof de "eeuwige jeugd" binnen handbereik is, omdat men de
Proces van autofagie gericht op specifieke voedingswijzen of door de inname van bijzondere voedingsstoffen teweeggebracht kan worden.
Of en in hoeverre zoiets mogelijk zou kunnen zijn, is inderdaad de inhoud van talrijke studies van gerenommeerde wetenschappers.
De autofagie wordt door de cellen doelgericht ingezet ter zelfbescherming in extreme en stressvolle situaties. Dit zou kunnen als externe trigger van autofagie Het vasten aanbieden – tenslotte brengt honger de cellen in een extreme en stressvolle situatie.
Uit deze overweging is de trend van "autofagie-vasten" ontstaan. Hierbij wordt aangenomen dat bij een
Nahrungsverzicht vanaf 14 uur de autofagie wordt geactiveerd en een positieve invloed heeft op de gezondheid.
Dat klinkt bekend – en dat is het ook: Het gaat in wezen om de speciale vorm van de Intermittent Vasten, waarbij het avondeten of het ontbijt wordt overgeslagen, waardoor er ongeveer 14 respectievelijk ongeveer 16 uur vasten tijd ontstaat.
Het verschil is: Terwijl bij intervalvasten het gewichtsverlies als doel voorop staat, is het bij autofagie-vasten de
Gezondheidsbehoud. Of en in hoeverre deze doelen door vasten bereikbaar zijn, is echter niet definitief vastgesteld.
Die Deutsche Gesellschaft voor Voeding (DGE) stelt op haar
Internetsite verschillende vormen van vasten voor en onderwerpt het aan een voedingswetenschappelijke beoordeling. Ongeacht het persoonlijke kennisniveau, moet echter voor elke vorm van vasten die verder gaat dan het populaire "even iets weglaten", een specialist, bijvoorbeeld een arts, geraadpleegd worden.
Autofagie kan echter niet alleen door vasten, maar ook door eten worden gestimuleerd. En het is helemaal niet zo paradoxaal als het in eerste instantie lijkt.
Voor media-aandacht zorgde in 2020 een Studie aan de Berlijnse Charité, waarbij de bekende viroloog Christian Drosten betrokken was. Er werd onderzocht welke invloed een stof genaamd Spermidine heeft op de autofagie.
Spermidine is een biogeen polyamine en daarmee een polykationisch molecuul. Polyamines zijn moleculen die in alle levende organismen voorkomen en belangrijke functies in de cellen hebben.
Spermidine komt dus voor in alle levende organismen, maar kan het lichaam ook
over de voeding aangeleverd worden. En het is de tot nu toe enige stof waarvan bekend is dat deze de autofagie kan opwekken.
Bekend is ook dat de Spermidineconcentratie in het lichaam neemt af met de leeftijd., was, dus de voor de hand liggende conclusie, die in verband zou kunnen staan met de afnemende cellulaire functies op latere leeftijd.
Maar of men eenvoudigweg door het consumeren van spermidine-houdende voedingsmiddelen de
Autophagie aanmoedigen en hoe de cellulaire functies daardoor behouden kunnen blijven, is ook nog niet definitief vastgesteld.
Spermidine in Voedsel
Spermidine is in significant amounts found in soybeans or pumpkin seeds, and also Weizenkiemen gelden als Spermidin-rijk:
„Wie je iemand zijn spermidine-inname wil verbeteren, kan dat op een natuurlijke manier, bijvoorbeeld door af en toe wat tarwekiemen aan zijn muesli toe te voegen.“, zei de wetenschapper Prof. Dr. Agnes Flöel, die onderzoek doet naar spermidine, in een interview met apotheken-umschau.de.
Tatsächlich hebben Weizenkiemen bevatten met 24 mg per 100 g een bijzonder hoog spermidine-gehalte.. Echter niemand zal 100 g tarwekiemen in de muesli of de salade doen, niet in de laatste plaats omdat ze met 300 tot 350 kilocalorieën per 100 g zeer voedzaam zijn. Er zijn echter ook al spermidine-supplementen beschikbaar.
Over het onderwerp autofagie zijn er inmiddels veel onderzoeksresultaten, die, voor zover ze verder gaan dan de hier gepresenteerde bevindingen, momenteel echter (nog) vooral interessant zouden moeten zijn voor wetenschappers.
Das is een vraag, ik zal het vertalen:
"Dat autophagie doelgericht kan worden geactiveerd, is bijvoorbeeld bekend. Maar of en hoe dat voor het grote publiek..." Gezondheidsbevordering dienlich zijn mag, moet nog nauwkeuriger worden onderzocht en is daadwerkelijk Onderwerp van huidig onderzoek.
Hints:
De verstrekte informatie op deze pagina is niet bedoeld als vervanging voor aanbevelingen van uw arts of andere medische professionals. Het zijn geen genezingsclaims of aanmoedigingen tot zelfmedicatie.
De informatie is zorgvuldig onderzocht en wordt naar beste weten en geweten verstrekt. Desondanks kan er geen enkele aansprakelijkheid worden aanvaard voor schade van welke aard dan ook die direct of indirect voortvloeit uit het gebruik van de informatie.
Gerelateerde blogs
Autofagie-vasten: nieuwe trend – bekende methode?
Wat betekent autofagie? - Wat doet autofagie? - Autofagie: Vasten als trigger? - Autofagie-vasten: Een speciale vorm van intermittent vasten? - Intermittent vasten volgens de 16:8-methode - Conclusie: Gevolgen en successen zijn nog onderwerp van onderzoek