Informatie, Werking, Tekort, Dosering, Bijwerkingen
Maca is de traditionele geneeskrachtige plant van de Zuid-Amerikaanse inheemse volkeren. Ook vandaag de dag wordt de plant, die alle ruwe weersomstandigheden in de Andes trotseert, onder andere gebruikt voor het verhogen van de vruchtbaarheid en als afrodisiacum. Ook in Europa geniet Maca steeds grotere populariteit en wordt het vanwege het veelzijdige werkingsspectrum en de waardevolle ingrediënten beschouwd als een echt superfood.
De Maca-plant is een gewas uit de familie van de kruisbloemigen. De ook wel Peru Ginseng genoemde plant wordt beschouwd als het superfood van de Andes. Daar wordt ze al ongeveer 2000 jaar verbouwd en door de inheemse volkeren gebruikt als voedsel- en geneeskrachtige plant.
Vooral de knollen van de Maca-plant worden gebruikt. Deze smaken licht zoet en worden langzaam gebakken of na het drogen gekookt. Tot de traditionele gerechten van de regio behoort verder een zoete en zeer aromatische pap van Maca, die bekend staat als mazamorra.
De gedroogde Maca-wortels zijn meerdere jaren houdbaar. Ook de ingrediënten zijn zeer stabiel, de smaak wordt echter licht muskusachtig naarmate de opslagduur toeneemt.
Niet alleen de knollen, ook de jonge bladeren van de plant zijn eetbaar. Ze kunnen rauw of gestoomd worden gegeten en doen met hun licht pittige smaak denken aan cresson.
In Peru wordt Maca vooral gewaardeerd door de inheemse bevolking vanwege de hoge voedingswaarde en de gezondheidsbevorderende eigenschappen. Daarom consumeren zij de wortels van de plant meerdere keren per dag. In Europa is de Maca-wortel als voedingsmiddel niet verkrijgbaar, maar wel populair als voedingssupplement.
Voor voedingssupplementen wordt de wortel gedroogd en vervolgens tot poeder gemalen. Dit is dan verkrijgbaar in pure poedervorm, evenals in capsule of tabletvorm. Er zijn ook Maca-concentraten en tincturen beschikbaar. Dit zijn meestal alcoholextracten van de Maca-wortel.
De botanisch correcte benaming voor Maca is Lepidium meyenii. De plant behoort tot het geslacht van de kressen (Lepidium) en tot de familie van de kruisbloemigen. Maca is dus verwant aan de waterkers, de tuinkers, de koolzaad en de mosterd.
De een- of tweejarige plant heeft een kruidachtige groei en wordt zelden hoger dan 20 cm. Elke plant heeft ongeveer 20 liggende bladeren, die uit 20 cm lange stelen rozetvormig uit de wortel ontspringen. De bladeren zijn veervormig en bovendien licht leierachtig.
In het centrum van de rozet vormen zich tijdens de bloeitijd rispige bloeiwijzen, waarbij een scheut tot 1000 bloemen kan hebben. Deze zijn crèmekleurig en viertallig.
De knollen die als levens- en voedingssupplementen worden gebruikt, zijn tussen de 2 en 14 cm lang. Ze hebben een diameter van 3 tot 5 cm en lijken in hun vorm op een peer. De Maca-wortel beschikt over een grote wateropslag. Afhankelijk van de soort kunnen de knollen wit, geel, paars, zwart of rood gekleurd zijn. Het gewicht varieert net als de kleur. Zo weegt de wortel gemiddeld tussen de 7 en 24 g.
Strikt genomen gaat het echter eigenlijk niet om een wortel, ook al is de benaming Maca-wortel gebruikelijk. Gebruik wordt gemaakt van het zogenaamde hypokytol, dat zich tussen de wortel en de stengel bevindt. De eigenlijke wortel begint bij dit hypokytol.
Het hypokytol is een opslagorgaan. De groeiomstandigheden in de Andes zijn moeilijk, waardoor de plant afhankelijk is van het verzamelen van voldoende voedingsstoffen in het hypokytol. Deze voedingsstofopslag maakt het belang van de Maca-plant uit.
Maca groeit uitsluitend in de Andes op een hoogte van 4000 tot 4500 m. Hier is de plant blootgesteld aan extreme weersomstandigheden. De temperaturen fluctueren sterk en er waaien continu krachtige winden. Bovendien is de UV-straling op deze hoogte uiterst intens. Gevolg hiervan is dat Maca een zeer veerkrachtige en robuuste plant is.
Volgens de resultaten van de Yunnan Agriculture University in Kunming groeit Maca het beste op een hoogte van 2800 tot 3500 m en geeft het de voorkeur aan temperaturen tussen 5 en 10°C. De teelt vindt vandaag de dag nog steeds plaats in de Peruaanse Andes rond het Junín-meer. Bovendien wordt Maca tegenwoordig ook verbouwd in de Chinese provincie Yunnan.
Traditioneel begint de teelt in de Peruaanse lente, wat ongeveer overeenkomt met de Europese herfst. De oogst vindt plaats in de maanden juli en augustus. Aangezien de plant veel voedingsstoffen uit de bodem haalt, kan deze slechts twee keer achter elkaar worden gezaaid. Daarna blijft het teeltveld ongeveer acht jaar braak liggen.
De regio Junín wordt beschouwd als de wieg van de maca-teelt. Hoewel de plant in de gehele Andesregio tot in Bolivia in het wild voorkomt, werd ze hier voor het eerst verbouwd. Ook vandaag de dag is dit de grootste teeltregio ter wereld.
Al meer dan 10.000 jaar geleden woonden mensen in grotten aan het Junín-meer. Tussen 1200 en 100 v.Chr. vestigden inheemse volkeren zich rond het meer. Naast aardappelen en bittere aardappelen behoorde Maca waarschijnlijk tot de weinige planten die de zware klimatologische omstandigheden daar konden doorstaan.
Al voor het begin van de jaartelling gebruikten de volkeren Maca voor voeding en vermoedelijk ook als geneeskrachtige plant. Dit wordt bevestigd door keramische resten met Maca-sporen die archeologen in dit gebied hebben gevonden.
Er wordt vermoed dat de inheemse volkeren de plant als voedsel ontdekten door het gedrag van wilde dieren zoals lama's te observeren. Maca shihua, de wilde voorouder van de huidige cultuurvorm Lepidium meyenii, groeit nog steeds in de Andes.
Onder het bewind van de Inca-koning Pachacútec breidde het Incarijk zijn grenzen uit tot het Bonbon-plateau en het Titicacameer. Naast een verbeterde infrastructuur zorgde de koning ook voor efficiëntere landbouwtechnieken. Zo beval hij een regionale specialisatie in de landbouw aan. De regio Junín wijdde zich voortaan uitsluitend aan de teelt van Maca.
In deze tijd gebruikten de Inca's Maca als versterkend middel voor hun soldaten. Verder was de knol uitsluitend voorbehouden aan de adel en de hogere klasse. Zo werd de wortel bijvoorbeeld gebruikt in heilige rituelen ter verhoging van de vruchtbaarheid.
Tussen 1532 en 1536 veroverden de Spanjaarden de Andes. De eerste vermelding van Maca vindt plaats in de aantekeningen van de Spaanse chronist Cieza de Leon in 1553.
Ongeveer 100 jaar later documenteerde pater Cobo de naam van de plant en haar vruchtbaarheidsbevorderende werking. De plant kreeg echter pas in 1843 haar botanische naam. Tijdens de 200 jaar durende koloniale periode zouden de Spanjaarden jaarlijks 9 ton Maca van de inheemse volkeren hebben geëist en lieten zich vaak in plaats van in goud in Maca betalen.
Met het einde van de Spaanse overheersing en de oprichting van de huidige regio Junín kwam ook de teelt van de Maca-plant vrijwel tot stilstand. Veel Indios verlieten de provincie om naar de steden te gaan of vonden in andere regio's werk in mijnen.
Pas pas in de jaren 1960 kwam Maca weer in de schijnwerpers en wekte het de interesse van onderzoekers. Tegenwoordig heeft de export van Maca-producten een aanzienlijk aandeel in de Peruaanse economie.
De Maca-wortel kan worden onderscheiden op basis van de kleuren van zijn schil. Hoewel de variatie in de ingrediënten niet zo groot is, zijn er toch verschillen in het gebruik.
De exacte kleurensamenstelling hangt enerzijds af van de teeltregio en anderzijds van de bodemgesteldheid daar. Zo zijn er naast crèmekleurige en witte ook gele, paarse, rode of zwarte knollen. Gele knollen komen het meest voor, gevolgd door de paarse, rode en zwarte kleurvarianten.
Sogenannte anthocyanen zijn verantwoordelijk voor de verschillende kleuringen. Hoe meer van deze secundaire plantaardige stof aanwezig is, hoe donkerder de knol lijkt.
Met betrekking tot de ingrediënten verschillen de wortels nauwelijks. Verschillen komen vooral naar voren bij de secundaire plantenstoffen Beta-Sitosterol en Campesterol. Toch beïnvloeden de wortels, afhankelijk van hun kleur, verschillende lichamelijke functies.
Rond de helft van alle Maca-wortels die in de regio Junín worden geoogst, zijn geel. De gele wortels zijn vanwege hun aangenaam zoete smaak bijzonder populair bij de lokale bevolking. Mengpoeders bevatten doorgaans voor minstens de helft Maca in de gele variant. Als er bij een Maca-supplement geen exacte aanduiding aanwezig is, betreft het normaal gesproken ook de gele vorm. De gele Maca-wortel wordt bijvoorbeeld gebruikt voor de behandeling van prostaatklachten.
De paarse Maca is vrij zeldzaam te vinden. Samen met rode Maca heeft het het hoogste kaliumgehalte en zou het bovendien hormonale balans bevorderend werken. Tot de toepassingsgebieden behoren onder andere klachten tijdens de overgang.
Zwart Maca heeft samen met rood Maca de hoogste en het beste gedocumenteerde invloed op de botgezondheid van alle soorten. Het heeft ook een positieve invloed op de potentie en de spermatogenese, oftewel de spermavorming bij de man.
Rode Maca staat bekend als de 'vrouwen-Maca', omdat het voornamelijk wordt gebruikt om de symptomen van de menopauze te verlichten. Studies documenteren echter ook een positieve invloed op de prostaat. Evenzo kan rode Maca, net als zwarte Maca, osteoporose (botontkalking) tegengaan.
Het Hypokytol van de plant bevat een verscheidenheid aan voedingsstoffen. Dit omvat naast aminozuren zoals leucine, arginine en fenylalanine ook mineralen zoals calcium of ijzer. Daarnaast bevat Maca verschillende secundaire plantenstoffen.
Primair metabolieten zijn producten van de zogenaamde primaire stofwisseling. Ze worden onder andere gebruikt voor de opbouw van macromoleculen. Met een eiwitgehalte van 13 tot 16 procent is de Maca-wortel rijk aan essentiële aminozuren. De wortel bestaat bovendien gemiddeld uit 59 procent koolhydraten, 8,5 procent voedingsvezels en 2,2 procent vetten.
Van deze ongeveer 2 procent vetten valt het grootste deel op onverzadigde vetzuren, die bijvoorbeeld belangrijk zijn voor de opbouw van celmembranen. Gemiddeld is 40 procent van de vetzuren verzadigd en zijn ze goede energiebronnen.
Maca bevat verschillende belangrijke aminozuren. Deze heeft het lichaam onder andere nodig voor het transport van zuurstof, de vorming van verschillende biomoleculen en diverse stofwisselingsprocessen. De Maca-wortel bevat de volgende aminozuren (mg/g eiwit):
Evenzo slaat de wortel talrijke mineralen op. Dit wordt ook duidelijk als na twee keer teelt de bodems zo uitgeput zijn dat een cultivatie pas vele jaren later weer mogelijk is. Maca is rijk aan (mg/100 g gedroogde wortel):
Secundaire plantenstoffen zijn bioactieve stoffen die weliswaar niet essentieel zijn voor de plant zelf, maar voor de mens een hoge gezondheidswaarde hebben.
Maca bevat tal van deze belangrijke secundaire metabolieten. Enkele daarvan komen uitsluitend voor in de Maca-plant. Dit omvat de Macaridine, Macaene, Macamide en de Maca-alkaloïden.
Overige secundaire plantenstoffen uit de wortel zijn:
Ebenfalls bevatten zijn de vitamines B1, B2, C en B3.
Sinds de ontdekking meer dan 2000 jaar geleden wordt Maca vooral gewaardeerd als vruchtbaarheidsmiddel en afrodisiacum voor mannen en vrouwen. Maar de plant alleen te reduceren tot zijn vruchtbaarheidsbevorderende en libidoverhogende werking doet haar absoluut geen recht.
De verscheidenheid aan gezondheidsbevorderende ingrediënten is verantwoordelijk voor het feit dat de Maca-knol een vrij breed werkingsgebied heeft. Zo kan deze worden ingezet bij tal van klachten en ter bevordering van de gezondheid.
Maca is een zogenaamde adaptogeen. Adaptogenen zijn biologisch actieve plantenstoffen die het lichaam kunnen helpen bij het omgaan met stress. Ze zouden zowel de fysieke als de mentale veerkracht kunnen verhogen.
Zo zoals de Maca-plant zich kan aanpassen aan de ruwe levensomstandigheden in de Andes, zou ze ook de mens kunnen helpen bij de hoge eisen van het dagelijks leven. Verantwoordelijk hiervoor zijn stoffen die een balancerend effect hebben op de hormoonhuishouding en zo de functie van organen zoals de schildklier of bijnieren kunnen versterken. Zo kan Maca onder andere het stresshormoon cortisol in het bloed verlagen.
In de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) wordt Maca toegewezen aan de energieopbouwende planten. Ook vanuit westers-medisch perspectief kan Maca bijdragen aan meer energie en vitaliteit.
Zo voorziet de wortel het lichaam van verschillende essentiële mineralen, waaronder ook ijzer. Het innemen van Maca in poeder- of capsulevorm kan het ijzergehalte in het bloed verhogen. Een ijzertekort beïnvloedt de zuurstofopname en het zuurstoftransport en is een van de meest voorkomende redenen voor vermoeidheid en energietekort.
Onder verstoringen van het genot kunnen zowel mannen als vrouwen lijden. Wanneer de zin in seks ontbreekt, kunnen zowel lichamelijke als psychische factoren een oorzakelijke rol spelen.
Tot de mogelijke oorzaken van een libidoverlies behoren:
Niet zelden lijden de betrokkenen onder hun verlies van seksuele verlangens en het seksueel verlangen. Een verlies van libido kan de relatie bovendien zwaar belasten. Veel mensen met verminderd lustgevoel wensen daarom een effectieve en natuurlijke hulp.
Al sinds de Inca's was Maca bekend als een lustverhogende plant. En dat is terecht, zoals verschillende wetenschappelijke studies aantonen.
In een studie uit 2008 kregen proefpersonen die selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) gebruikten en daardoor last hadden van libidoverlies, respectievelijk 1,5 en 3 g Maca per dag. Vooral de proefpersonen die 3 g Maca per dag innamen, meldden een verbetering van hun seksuele verlangens.
Gonzales et al. kwamen tot een vergelijkbaar resultaat in hun onderzoekswerk met gezonde mannen. Aan de placebogecontroleerde, gerandomiseerde studie namen mannen deel in de leeftijd van 21 tot 56 jaar.
Deze ontvingen ofwel een placebo, 1500 mg of 3000 mg Maca. Al na 8 weken nam het seksuele verlangen van de mannen in de Maca-groep aanzienlijk toe. De testosteron- en oestrogeenspiegels in het bloed bleven echter gelijk. De toename van het gevoel van verlangen lijkt dus niet veroorzaakt te worden door verhoogde testosteronspiegels.
Tijdens de overgang wordt de periode voor en na de laatste menstruatie verstaan. De overgang begint gemiddeld vanaf de 50-jarige leeftijd. De overgang is geen ziekte, maar de overgang naar het zogenaamde senium (ouderdom) kan toch gepaard gaan met verschillende klachten.
In de overgang produceert het vrouwelijke lichaam steeds minder oestrogeen. Ook de progesteronproductie neemt af. Hierdoor kunnen verschillende overgangsklachten ontstaan:
Afhankelijk van de ernst kunnen de klachten tijdens de overgang de betrokken vrouwen sterk beïnvloeden in hun dagelijks leven. Uit angst voor bijwerkingen willen veel vrouwen vermijden om therapieën zoals hormoonvervangingstherapie (HVT) te ondergaan en zoeken ze naar een natuurlijke alternatieve om hun symptomen te verlichten.
Na de menopauze neemt het risico voor vrouwen om osteoporose te ontwikkelen toe, als gevolg van de veranderde hormoonhuishouding. Osteoporose, ook wel bekend als botontkalking, wordt gekenmerkt door een verlies aan botmassa en een verhoogd risico op botbreuken.
In een proefdierstudie kregen ratten, waarvan eerder de eierstokken waren verwijderd, een extract van de Maca-wortel in een dosering van 0,096 of 0,24 g/kg lichaamsgewicht gedurende een periode van 28 weken. Met behulp van de hogere dosis Maca kon het door oestrogeentekort veroorzaakte botverlies worden verminderd of gestopt.
Gonzales et al. vermoeden een oestrogeenachtige werking, die voor een groot deel op de botten is beperkt. Het weefsel van de baarmoeder en de borst vertoont daarentegen geen gevoeligheid voor de oestrogeenachtige werking van Maca. Dit is een positief effect, aangezien de ophoping van oestrogeen in deze weefsels het risico op kanker kan verhogen.
In het bijzonder lijken rode en zwarte Maca-wortels een positieve invloed te hebben op de botgezondheid van vrouwen in de menopauze. Bij de toediening van gele Maca blijft het gewenste effect echter uit.
Een groot deel van de klachten tijdens de overgang wordt veroorzaakt door een tekort aan oestrogenen en ook aan progesteron. Maca kan echter de hormoonproductie tijdens de overgang stimuleren en zo klachten verlichten.
Zo konden Meissner et al. in een studie uit 2005 met gegeleerd Maca de hoeveelheid follikelstimulerend hormoon (FSH) in het bloed van de postmenopauzale deelneemsters verlagen. De spiegel van het luteïniserend hormoon (LH) daarentegen nam toe, waardoor ook de oestrogeen- en progesteronspiegels in het bloed van de proefpersonen stegen.
Een studie uit 2006 bevestigt deze resultaten. Maca kan de hormonale processen van de hypothalamus-hypofyse-eierstok-hormoonas helpen stimuleren en draagt zo bij aan een evenwichtige hormoonhuishouding tijdens de menopauze. De deelneemsters van de studie meldden een duidelijke verbetering van hun symptomen. Zo kwamen opvliegers of nachtelijk zweten minder vaak voor.
Depressies en depressieve stemmingen behoren tot de veelvoorkomende klachten tijdens de overgang. Ook hier kan het innemen van Maca nuttig zijn voor preventie en verlichting.
De huidige studies suggereren dat Maca depressieve symptomen bij vrouwen in de overgang kan verminderen. Ook kan Maca helpen tegen de angst die vaker (onterecht) voorkomt bij postmenopauzale vrouwen.
Dat Maca een positieve invloed op de libido kan hebben, wordt ondersteund door talrijke studies. Maar niet alleen het verlies van het lustgevoel, ook erectiestoornissen kunnen het liefdesleven van mannen sterk beïnvloeden.
Potentieverstoringen worden in de geneeskunde aangeduid als erectiele disfunctie (ED). Een erectiele disfunctie is aanwezig wanneer een man in twee derde van de gevallen geen erectie meer kan krijgen of deze niet kan behouden. De problemen moeten bovendien gedurende een periode van 6 maanden bestaan.
Tijdens de erectiele disfunctie bij jongere mannen is deze meestal psychisch van aard, terwijl bij oudere mannen vaak lichamelijke oorzaken aanwezig zijn. Deze omvatten onder andere:
Of Maca nuttig kan zijn bij erectiele disfunctie, onderzochten Zenico et al. in een studie uit 2009. Ze gaven mannen met een milde erectiele disfunctie gedurende een periode van 2 weken dagelijks 2500 mg gedroogde Maca-wortel of een placebo.
Voor en na de studieperiode beantwoordden de deelnemers de vragen uit de International Index of Erectile Dysfunction (IIEF-5), een meetinstrument voor de beoordeling van erectiestoornissen. Na de twee weken durende testperiode verbeterde de testscore bij de Maca-groep significant.
Een vergrote prostaat (benigne prostaathyperplasie) kan erectiestoornissen veroorzaken. In het bijzonder kunnen de rode en de gele Maca-wortel een dergelijke prostaathyperplasie voorkomen of tegengaan. Verantwoordelijk voor deze werking zijn vermoedelijk de zogenaamde benzylglucosinolaten.
Steeds meer stellen hebben een onvervulde kinderwens. Het Instituut voor Demoscopie Allensbach schat dat ongeveer 1,4 miljoen Duitsers tussen de 25 en 49 jaar ongewild kinderloos zijn.
De oorzaken hiervoor zijn divers. Zowel bij de man als bij de vrouw kunnen hormonale stoornissen de vruchtbaarheid beïnvloeden. Veranderingen in de eileiders en de baarmoeder, endometriose of ontstekingen van de bijbal en de prostaat kunnen ook een zwangerschap verhinderen.
Bij mannen is onvruchtbaarheid voor een groot deel te wijten aan een slecht spermiogram. Dit betekent dat er niet voldoende intacte zaadcellen aanwezig zijn. Mannen met een slecht spermiogram kunnen profiteren van de inname van Maca.
In een studie uit 2011 over de relatie tussen Maca en vruchtbaarheid bij mannelijke deelnemers toonde zich na inname van Maca gedurende een periode van 4 maanden niet alleen een kwantitatieve, maar ook een kwalitatieve verbetering van de zaadcellen.
Het aantal zaadcellen nam toe en ook de motiliteit, dus de beweeglijkheid, van de sperma verbeterde. Hierdoor stijgen ook de kansen op een natuurlijke zwangerschap.
Het bleek bovendien dat de zwarte wortel de beste effecten had op het gebied van spermakwaliteit en -kwantiteit. In het bijzonder kon de verbetering van de sperma-motiliteit niet worden bereikt met gele of rode maca.
Erstaunlicherweise toonde de testikels al na één dag een toename van het aantal zaadcellen. Na een inname van 7 dagen was het aantal zaadcellen ook in het ejaculaat verhoogd.
In het licht van de vruchtbaarheid bevorderende werking van Maca bij vrouwen zijn er tot nu toe alleen dierstudies. Deze suggereren echter dat Maca een positieve invloed kan hebben op de ontwikkeling van de embryo. Zo waren de jongen van muizen groter en sterker wanneer de moederdieren tijdens hun zwangerschap Maca kregen. Ook bij de regenboogforel steeg de overlevingskans van de jongen door de toediening van Maca.
Wetenschappers vermoeden dat de verhoogde overlevingskans gebaseerd is op een progesteronachtige werking van Maca. Progesteron is ook bij mensen een van de belangrijkste geslachtshormonen en zorgt voor het behoud van de zwangerschap.
Het menselijke spijsverteringssysteem zorgt voor de voorziening van het lichaam met voedings- en vitalstoffen. Wanneer er verstoringen optreden, kan dit niet alleen onaangename klachten zoals winderigheid, diarree of obstipatie veroorzaken, maar ook leiden tot tekorten.
Ballaststoffen zijn voedingsbestanddelen die voor de menselijke darm grotendeels onverteerbaar zijn. Toch hebben ze een belangrijke functie. Enerzijds binden ze water en zorgen zo voor een volumetoename van de voedselbrij in de darm. Dit creëert druk op de darmwand, wat op zijn beurt de peristaltiek, oftewel de darmbeweging, stimuleert. Ballaststoffen zorgen zo voor een verkorte darmpassage en kunnen verstopping voorkomen.
Aan de andere kant dienen vezels als voedsel voor de bacteriën in de darmflora. De darmflora omvat veel nuttige bacteriën, die samen ook wel het microbioom worden genoemd. Het microbioom komt steeds meer in de belangstelling van wetenschappelijk onderzoek, aangezien het een cruciaal onderdeel van de gezondheid bijdraagt.
Hoewel vezels een zo belangrijke rol spelen voor de (darm)gezondheid, nemen de meeste mensen toch aanzienlijk te weinig ervan in. Maca als vezelrijke plant met een vezelgehalte van ongeveer 9 procent kan hiertegen helpen en zo de spijsvertering bevorderen en de nuttige bacteriën in de darm voeden.
Cholesterol is een vet dat het lichaam zelf aanmaakt. Het wordt echter ook via de voeding opgenomen. Het vetmolecuul is niet alleen een onderdeel van de celwanden, maar ook een bouwsteen van verschillende hormonen.
In wezen kan er onderscheid gemaakt worden tussen drie verschillende vormen van cholesterol: HDL, LDL en totaal cholesterol. HDL en LDL zijn zogenaamde lipoproteïnen, omdat ze naast cholesterol ook andere vetmoleculen en eiwitten bevatten.
Cholesterol is dus levensnoodzakelijk. Problematisch wordt het wanneer er te veel cholesterol in het bloed is. Ook een verstoord evenwicht tussen HDL en LDL kan gezondheidsproblemen veroorzaken. Een verhoogd risico op hart- en vaatziekten bestaat vooral wanneer het 'slechte' LDL-cholesterol verhoogd is en tegelijkertijd te weinig van het 'goede' HDL-cholesterol aanwezig is.
HDL-cholesterol kan cholesterol uit het bloed opnemen en ook al in de bloedvatwand afgezet cholesterol afvoeren. Zo voorkomt het aderverkalking. Als er te veel LDL-cholesterol in het bloed aanwezig is, slaat het zich daarentegen op in de bloedvatwanden. In de loop van de tijd vormen zich plaques, die de bloedvaten vernauwen en zo de bloedstroom belemmeren. Als er bovendien een bloedstolsel ontstaat en het reeds vernauwde vat volledig afsluit, kan dit, afhankelijk van de locatie, leiden tot een hartaanval of een beroerte.
Maca is in staat bij te dragen aan de normalisatie van de bloedvetwaarden. Vermoedelijk fungeert Maca als een ligand voor PPRα. Deze peroxisoom-proliferator-geactiveerde receptoren in de lever, het hart en de skeletspieren bevorderen onder andere de synthese van ketonlichamen. Geneesmiddelen zoals bijvoorbeeld fibraten om het vetgehalte in het bloed te verlagen, werken op een vergelijkbare manier.
In het dierproef bleek bovendien dat Maca zowel het totale cholesterol in het bloed als het LDL-gehalte specifiek kan verlagen. Tegelijkertijd verhoogde Maca in dit onderzoek ook de activiteit van antioxidanten zoals glutathion in het lichaam. Hierdoor kan het superfood uit de Andes op twee manieren de ontwikkeling van hart- en vaatziekten helpen voorkomen.
Peruaanse schoolkinderen in de Andes krijgen vaak Maca om hun prestaties op school te verbeteren. Het gebruik op dit gebied is daar uitsluitend gebaseerd op ervaring, maar het huidige onderzoek suggereert ook dat Maca de concentratie- en prestatievermogen kan verbeteren.
Dus toont vooral de zwarte Maca-wortel een effect op het leer- en geheugenvermogen. Een dosis van 0,5 respectievelijk 2 g/kg lichaamsgewicht verbeterde de geheugenprestaties van muizen in dierproeven significant. De dieren waren bovendien leergieriger.
Een goed functionerende stofwisseling, ook wel metabolisme genoemd, is de basis van alle levensnoodzakelijke processen in het menselijk lichaam. Alle biochemische processen die in de lichaamscellen plaatsvinden, maken deel uit van de stofwisseling.
Deze stofwisselingsprocessen kunnen alleen soepel verlopen als er voldoende voedingsstoffen zoals vitamines, mineralen en sporenelementen beschikbaar zijn. Evenzo zijn hormonen en enzymen belangrijk voor de stofwisselingsprocessen in het lichaam.
Een stofwisselingsstoornis is altijd aanwezig wanneer bepaalde voedingsstoffen niet goed verwerkt kunnen worden. Een bekende stofwisselingsstoornis is bijvoorbeeld diabetes mellitus type 2.
Deze stofwisselingsstoornis wordt gekenmerkt door verhoogde bloedsuikerspiegels. De oorzaak hiervan is een insuline-resistentie van de lichaamscellen. In tegenstelling tot diabetes mellitus type 1 is er wel voldoende insuline aanwezig, maar reageren de lichaamscellen niet meer op het hormoon, waardoor er meer suiker in het bloed achterblijft.
De aandoening ontwikkelt zich geleidelijk, waardoor de eerste symptomen pas laat optreden en bovendien onspecifiek zijn. De gevolgen van de langdurig verhoogde bloedsuikerspiegels zijn echter ernstig. Dit leidt tot schade aan de kleine en grote bloedvaten, met een verhoogd risico op hartaanvallen en beroertes, oogziekten tot aan blindheid of ernstige nierschade.
Maca kan bijdragen aan de regulatie van de bloedsuikerspiegel. Zo konden de onderzoekers in een studie uit 2018 met behulp van zwarte Maca-wortel bij hamsters de gluconeogenese en de glycolyse remmen en zo de bloedsuikerspiegel verlagen.
De schildklier is een belangrijk, zo niet het belangrijkste stofwisselingsorgaan van het menselijk lichaam. Ze produceert de schildklierhormonen T3 en T4, die naast de gehele stofwisseling ook de basale stofwisseling van de lichaamscellen reguleren.
Schildklieronderfunctie of schildklieroverfunctie heeft dienovereenkomstig duidelijke gevolgen. Terwijl een schildklieronderfunctie gepaard gaat met symptomen zoals gewichtstoename, vermoeidheid en koudegevoeligheid, wijzen opvliegers, gewichtsverlies, haaruitval en prikkelbaarheid op een overfunctie van de schildklier.
Maca lijkt hier een balancerend effect te hebben. In een dierproef met ratten, waarvan de eierstokken waren verwijderd, steeg de TSH-concentratie onder de toediening van Maca naar een normaal niveau. Ook de T3-concentratie in het bloed nam toe na inname van Maca.
Niet in alle studies kon dit effect echter worden gerepliceerd. Gewenst zouden hier verdere humane studies zijn om aan te tonen dat Maca (ondersteunend) kan worden ingezet bij de behandeling van schildklieraandoeningen.
Al bij de Inca's werd Maca gebruikt als versterkend middel voor de soldaten van het leger. Ook vandaag de dag is Maca onderdeel van talrijke supplementen voor spieropbouw en om de prestaties te verhogen.
De Maca-wortel bevat verschillende essentiële aminozuren, sporenelementen en waardevolle omega-vetzuren, evenals vitamines. Sporters kunnen profiteren van deze voedingsstoffen.
Bovendien lijkt Maca, in het bijzonder de zwarte Maca-wortel, een positieve invloed te hebben op de testosteronproductie. In een studie uit 2015 werd bij ratten aan wie een Maca-extract werd toegediend, een vergroting van de capaciteit van de Leydig-cellen in de testikels waargenomen. Deze zijn verantwoordelijk voor de testosteronproductie. Gevolg hiervan was dat ook het serum-testosteron bij de proefdieren toenam.
Testosteron kan de eiwitsynthese verhogen en zo de spiergroei bevorderen. Verder heeft testosteron invloed op de vetverbranding. Hoe hoger de vetvrije lichaamsmassa (Lean Body Mass) is, des te gedefinieerder verschijnen ook de spieren.
Maca draagt bovendien bij aan de verbetering van de energiestofwisseling en de vermindering van oxidatieve stress bij sporters. Al na een drie weken durende inname van Maca kan de uithoudingsvermogen toenemen en een snelle regeneratie bevorderd worden.
De Maca-wortel kan veelzijdig worden ingezet. Vooral mensen profiteren ervan die:
Er is geen algemene doseringsaanbeveling voor de Maca-wortel. De exacte dosering hangt enerzijds af van de eigen gezondheidstoestand en anderzijds van het gewenste resultaat. De standaarddosis ligt, afhankelijk van het lichaamsgewicht, tussen de 5 en 40 g rauwe poeder per dag. Het is aan te raden niet direct met de hoogste dosis te beginnen, maar deze langzaam te verhogen.
Maca wordt beschouwd als een vrij veilig voedingssupplement. Bijwerkingen komen alleen zeer zelden voor bij hoge doseringen. In dierproeven veroorzaakten doses tot 17g/kg lichaamsgewicht geen enkele toxische werking. Ook ratten die gedurende een periode van 84 dagen 1g/kg lichaamsgewicht kregen, vertoonden geen bijwerkingen.
Gelegen kan het bij het innemen van Maca leiden tot maagpijn, diarree en misselijkheid. In dat geval helpt het meestal om de dosis tijdelijk te verlagen.
Over de interactie van medicijnen en Maca is tot nu toe weinig bekend. Wie medicijnen gebruikt en een voedingssupplement met Maca wil innemen, moet dit daarom eerst met de behandelend arts bespreken.
Aanbevolen producten