Gratis verzending vanaf 49 euro
Levertijd 1-3 werkdagen
100% Tevredenheidsgarantie
Informatie, Effect, Tekortkoming, Dosering, Bijwerkingen
Acerola, de kersachtige vrucht uit Midden- en Zuid-Amerika, wordt beschouwd als een natuurlijk vitamine C-wonder. Naast de belangrijkste component vitamine C bevat dit tropische superfood een verscheidenheid aan levensnoodzakelijke vitaminen, mineralen en secundaire Plantenstoffen. Al zelfs de Maya's, een van de inheemse volkeren van Midden-Amerika, kenden de positieve eigenschappen en gebruikten ze Acerola doelgericht om de natuurlijke afweer van het lichaam te versterken.
Met zijn krachtige antioxidanten stimuleert de Powerfruit de stofwisseling, zorgt voor celvernieuwing en beschermt de Hart- en vaatstelsel voor de gevaarlijke gevolgen van atherosclerose. Wetenschappelijke studies suggereren dat de regelmatige consumptie van Acerola het risico kan verminderen om aan kanker te lijden.
De Acerolabaum, Malpighia glabra (ook wel Malpighia punicifolia of Malpighia emarginata genoemd), is een plantensoort die behoort tot de familie van de Malpighia-gewassen. Tot de bekendste vertegenwoordigers behoren de lianen. In de Nederlandstalige gebieden worden de benamingen voor de Acerolavrucht ook wel Barbadoskers, Ahornkers, Antillenkers, Jamaicaanse kers of Puerto-Rico-kers genoemd.
Acerola is eenvoudig en stelt geen hoge eisen aan de locatie. De altijd groene plant gedijt aan vochtige rivieroevers, langs de weg of op droge kalksteen, net zoals op rotsachtige ondergrond. Als boom of struik bereikt de Acerola een hoogte van 1 tot 3 meter. Langere droogteperiodes verdraagt de plant probleemloos, in uitzonderlijke gevallen verliest ze daarbij haar bladeren.
Tijdens het regenseizoen vormt de Acerolaboom ofwel witte of lichtrode tot roze gekleurde bloemen. Binnen 25 dagen rijpen daaruit de Acerolavruchten, zodat er tot 4 oogsten per jaar mogelijk zijn in de tropen. De bolvormige steenvrucht heeft een diameter van 1 tot 3 cm en heeft een roodachtige tot oranjegele kleur. Aangezien de buitenste schil dun is en snel scheurt, is de Acerolavrucht niet geschikt voor langdurig transport.
Hoewel het sappige vruchtvlees erg zuur smaakt, worden Acerola's in de teeltgebieden graag vers gegeten. Daarnaast worden de vruchten verwerkt tot jam, sappen en verschillende extracten. Het hoge gehalte aan ascorbinezuur leidt er vaak toe dat er grote hoeveelheden suiker worden toegevoegd tijdens de productie.
De Acerola is in verschillende regio's van Midden- en Zuid-Amerika thuis. Als exacte oorsprong vermoeden plantenonderzoekers het Mexicaanse schiereiland Yucatán. Tegenwoordig komt de boom voor in veel tropische en subtropische gebieden.
In Brazilië, Mexico, Guatemala, Panama, Florida en Jamaica liggen de belangrijkste teeltgebieden van de plant. De naam Acerola komt van de Spaanse veroveraars, die in de exotische vruchten uit de Nieuwe Wereld verwanten van de zoete kersen uit Europa meenden te herkennen. Ondanks de uiterlijke gelijkenis is de Acerola echter niet verwant aan onze inheemse kersen.
De traditionele geneeskunde in Latijns-Amerika gebruikt de vruchten ter preventie en behandeling van talrijke ziekten. Naast ontstekingen, koorts of diarree gebruiken Braziliaanse natuurgeneeskundigen Acerolakersen vaak bij griepachtige infecties en longziekten.
Pas pas in het midden van de 20e eeuw werden wetenschappers attent op de onopvallende vrucht. Tijdens een jungle-expeditie ontdekten Zuid-Amerikaanse onderzoekers de helderrode vruchten en bepaalden ze het gehalte aan vitamine C. Inmiddels zijn de belangrijkste bioactieve stoffen van de Acerola aangetoond.
Die mysterieuze zeeliedenziekte scheurbuik heeft eeuwenlang hele scheepsbemanningen weggevaagd, totdat in 1907 toevallig de oorzaak werd ontdekt: een uitgesproken vitamine-c-tekortIn 1926 isoleerde de Hongaarse arts en biochemicus Albert Szent-Györgyi vitamine C uit verschillende weefsel- en plantenextracten, waarvoor hij in 1937 de Nobelprijs ontving.
Kort daarna slaagden andere onderzoekers erin om het biomolecuul in het laboratorium te synthetiseren. Dankzij de baanbrekende inzichten van de Amerikaanse chemicus Linus Pauling groeide wereldwijd de interesse in vitamines, met name in vitamine C. Naast de productie van synthetische ascorbinezuur kozen sommige producenten voor natuurlijke vitamines, die uit fruit worden gewonnen.
Vooral het onderzoek naar secundaire plantaardige stoffen heeft een ware boom in plantaardige vitalstofbronnen teweeggebracht. Vanwege het ongelooflijk hoge vitamine C-gehalte kwam de vrucht van de Acerolabaum snel in de belangstelling van gezondheidsbewuste mensen.
Inmiddels zijn er veel verschillende voedingssupplementen op de markt te vinden die zijn gemaakt van verse Acerola-kersen. De teelt en de droogmethode verschillen soms aanzienlijk, waardoor er grote kwaliteitsverschillen tussen de aangeboden producten bestaan.
Zoveel fabrikanten produceren wereldwijd ongeveer 80.000 ton ascorbinezuur per jaar met een stijgende tendens. Ook China heeft inmiddels de miljardenmarkt voor zichzelf ontdekt en overspoelt westerse landen met goedkope importen. Synthetisch en natuurlijk Vitamine C zijn volgens de reclame-uitingen van de producenten identiek. Maar is dit werkelijk het geval?
Uit chemisch oogpunt is vitamine C ascorbinezuur. Er zijn geen afwijkingen in de structuur van deze twee moleculen. Om het verschil tussen een natuurproduct dat vitamine C bevat en kunstmatig ascorbinezuur te begrijpen, helpt het om te kijken naar de resultaten van klinische studies.
In de jaren 1970 onderzocht de Schotse arts Ewan Cameron de werking van hooggedoseerd vitamine C bij kankerpatiënten. In samenwerking met de twee keer Nobelprijswinnaar Linus Pauling publiceerde hij de resultaten vervolgens in gerenommeerde vakbladen. De studies tonen aan dat vitamine C de symptomen van kanker in het eindstadium kan verlichten en de levensduur van de patiënten kan verlengen.
Met behulp van placebogecontroleerde dubbelblindstudies probeerden artsen van de wereldberoemde Mayo Clinic in de VS de resultaten te bevestigen, wat niet lukte. Om deze reden heeft de veelbelovende therapiebenadering met vitamine C tot op heden geen doorbraak gevonden in de reguliere kankerbehandeling. Maar waarom kwamen beide onderzoeksgroepen tot tegengestelde resultaten?
In alle gevallen gebruikten de wetenschappers synthetische ascorbinezuur. Het enige verschil lag in de toedieningsvorm: terwijl Dr. Cameron zijn patiënten vitamine C inspoot, gebruikten de artsen van de Mayo Clinic uitsluitend tabletten of capsules. De positieve studie resultaten zijn dus te wijten aan de intraveneuze toediening van vitamine C.
Het probleem bij het gebruik van synthetisch geproduceerde ascorbinezuur ligt in de farmacokinetiek. Onder deze term verstaan biochemici de opname, de omzetting en afbraak, evenals de uitscheiding van een werkzame stof in het menselijk lichaam. Bij het gebruik van orale toedieningsvormen lukt het niet om een voldoende hoge vitamine C-concentratie te bereiken, zodat de gezondheidsbevorderende werking slechts gering is.
Ons lichaam tolereert kunstmatig geproduceerd vitamine C in de vorm van tabletten, capsules of poeder binnen nauwe grenzen. Na inname van een vitamine C-bevattend voedingssupplement stijgt de concentratie van de werkzame stof in het bloed slechts licht. De poging om hogere hoeveelheden ascorbinezuur toe te dienen wordt vooral geblokkeerd door de opname in de darm.
Daarnaast wordt vitamine C snel via de urine uitgescheiden. In vergelijking daarmee bevat de acerola vrucht niet alleen vitamine C, maar beschikt bovendien over een verscheidenheid aan verschillende biomoleculen. De farmacokinetiek van deze natuurlijke mix gedraagt zich fundamenteel anders en kan niet worden vergeleken met pure ascorbinezuur.
Een Japanse studie heeft aangetoond dat ons lichaam vitamine C uit Acerolasaft effectiever opneemt en veel langzamer uitscheidt dan kunstmatig geproduceerde ascorbinezuur. De onderzoekers wijzen deze werking toe aan de secundaire plantaardige stoffen van de Acerolakers. Volgens de aanbevelingen van het Federaal Onderzoeksinstituut voor Voeding en Voedsel in Karlsruhe (Max Rubner-Institut) zouden consumenten daarom voorzichtig verwerkte Acerola-extracten de voorkeur moeten geven boven kunstmatige vitamine C-preparaten.
De Acerolakers bevat een verscheidenheid aan essentiële vitaminen en voedingsstoffen. De gezondheidsbevorderende werking is vooral te danken aan de perfecte samenwerking van de hoogwaardige ingrediënten. De hieronder genoemde voedingswaarden en voedingsstoffen zijn officiële gegevens van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw (USDA) en hebben betrekking op 100 g Acerolakersen.
De geringe hoeveelheden eiwitten, koolhydraten en vetten die het vruchtvlees levert, spelen nauwelijks een rol in onze stofwisselingsprocessen. De kracht van de Acerola ligt in zijn waardevolle vitamines, mineralen en secundaire plantenstoffen.
De Acerolafrucht bestaat voor meer dan 90 % uit water en bevat uitsluitend wateroplosbare vitamines. De belangrijkste bestanddeel is vitamine C, dat in grote hoeveelheden in het vruchtvlees voorkomt. Afhankelijk van de locatie, teeltomstandigheden en rijpheid bevatten 100 g van de vruchten tussen de 700 mg en 4,8 g natuurlijke vitamine C. Hoe onrijper de vrucht, hoe hoger ook het vitaminegehalte.
In vergelijking daarmee bevatten dezelfde hoeveelheid citroenen of sinaasappels, die vaak als vitamine C-wonderen worden aangeprezen, slechts ongeveer 50 mg vitamine C. De kleine acerola-kers heeft dus een 30 tot 90 keer hogere vitamine C-waarde dan een citrusvrucht. Deze verbazingwekkende cijfers worden alleen overtroffen door de Australische bushpruim en de vruchten van de camu-camu-struik uit het Amazonegebied.
De Acerola bevat de volgende vitamines:
De afkorting μg betekent microgram. Voor de omzetting naar milligram geldt: 1000 μg komt overeen met 1 mg.
Naast het hoge vitamine C-gehalte is vooral de speciale combinatie van secundaire plantaardige stoffen van groot belang voor de menselijke gezondheid. Onder de term secundaire plantaardige stoffen of secundaire plantaardige inhoudsstoffen valt een groep van ongeveer 100.000 stoffen met verschillende chemische structuren, waarvan er tussen de 5.000 en 10.000 in onze voeding te vinden zijn.
Volgens de huidige wetenschappelijke inzichten beïnvloeden deze, hoewel ze niet tot de essentiële voedingsstoffen van de mens behoren, talrijke stofwisselingsprocessen in ons lichaam. De Duitse Vereniging voor Voeding raadt daarom aan om door het consumeren van fruit en groenten een goede voorziening met deze secundaire plantenstoffen te waarborgen.
De Acerolakers bevat vooral anthocyanen, carotenoïden, pectines en verschillende flavonoïden zoals rutin, die diverse effecten op het menselijk lichaam hebben. Flavonoïden en anthocyanen behoren tot de klasse van polyfenolen, die als antioxidanten ons lichaam beschermen tegen oxidatieve stress. Onderzoekers hebben onlangs een nieuw flavonoïde uit de acerola geïsoleerd dat tot nu toe nog niet in andere vruchten is gevonden.
De grote betekenis van secundaire plantenstoffen is meermalen door wetenschappelijke studies aangetoond. Naast hun antioxidatieve eigenschappen werken flavonoïden vooral ontstekingsremmend, pijnstillend en antiallergisch. Bovendien ondersteunen ze de natuurlijke genezingsreacties van het lichaam en voorkomen ze de verspreiding van virussen, bacteriën en schimmels in het lichaam.
De Acerolavrucht bevat naast vitamines en secundaire plantenstoffen tal van essentiële mineralen en sporenelementen. Precies genomen behoren laatstgenoemden ook tot de groep van mineralen. Aangezien het lichaam deze stoffen echter slechts in zeer kleine hoeveelheden nodig heeft, worden ze in de wetenschap sporenelementen genoemd.
Met een gehalte van 146 mg per 100 g heeft kalium de hoogste concentratie van alle mineralen in de acerola vrucht. Als elektrolyt is het positief geladen kaliumion een essentieel onderdeel van onze lichaamscellen. Het reguleert de waterhuishouding en speelt een belangrijke rol bij verschillende stofwisselingsprocessen.
Onze zenuwen en spieren hebben voldoende hoeveelheden van de veelzijdige nodig. Mineralen. Samen met natrium en calcium beïnvloedt kalium het hart en de bloeddruk. Een kaliumtekort kan daarom ernstige gevolgen hebben voor onze gezondheid.
Volgende mineralen zijn aanwezig in de vruchten van de Acerola-kers:
Naast calcium is fosfor de meest voorkomende mineraalstof in ons lichaam. Als fosfaat neemt dit essentiële mineraal deel aan de energiehuishouding en slaat het de vrijgekomen energie op in de vorm van ATP (adenosinetrifosfaat).
Zonder grotere sportieve activiteiten zet elke persoon per dag Adenosintriphosphat om ter grootte van zijn eigen gewicht. Topsporters vertonen zelfs kortdurende ATP-omzetten tot 200 kg.
Als onderdeel van talrijke enzymen is het spoorelement zink betrokken bij belangrijke biochemische processen in ons lichaam. Het speelt een cruciale rol bij de celdeling en versterkt het immuunsysteem. Bovendien zorgt zink voor een gezonde groei van het haar en de huid en ondersteunt het de wondgenezing.
In Acerolavruchten zijn tal van vezels aanwezig. Vergeleken met 100 g vruchtvlees ligt hun aandeel op ongeveer 1,1 g. De benaming vezels is misleidend, aangezien deze belangrijke bestanddelen voor ons lichaam geen overbodige ballast vormen. Integendeel: we hebben ze dringend nodig voor een gezonde spijsvertering.
Het lichaam kan de voedingsvezels niet opnemen, omdat ze uit onverteerbare structuur- en steunstoffen van planten bestaan. Ze vullen de maag en zorgen voor een snel optredend verzadigingsgevoel dat lange tijd aanhoudt. Bovendien zwellen de onoplosbare stoffen in de dikke darm op en stimuleren ze daardoor de spijsvertering.
Acerola is verkrijgbaar in verschillende toedieningsvormen. Aangezien de vruchten zeer kwetsbaar zijn en snel bederven, worden er in Europa geen verse Acerola-kersen aangeboden. Wie van de voordelen van dit superfood wil profiteren, moet daarom terugvallen op houdbare vormen.
In apotheken, reformhuizen, biowinkels en in de onlinehandel is er een breed scala aan hoogwaardige acerola-producten beschikbaar. De vruchten worden in de productie landen direct na de oogst gedroogd of snel ingevroren. Hoe zorgvuldiger dit proces verloopt, des te hoger is de hoeveelheid waardevolle vitalstoffen die erin zit.
Na de verwijdering van het water ligt de Acerola als gedroogd fruit voor. Het kan ofwel in deze vorm worden verkocht of verder worden verwerkt tot een extract. De gedroogde vruchten hebben een aanzienlijk hogere voedingsdichtheid dan verse Acerola-kersen. Het vitamine C-gehalte bedraagt meer dan 5 g per 100 g van de gedroogde vrucht.
In Europa zijn de gedroogde vruchten van de Acerola nog zeldzaam te vinden. Steeds vaker worden ze echter aangeboden als onderdeel van theeën of fruitrepen.
Buiten de teeltlanden is de Acerolapoeder de populairste en tegelijkertijd meest betaalbare toedieningsvorm. Zowel het verse vruchtvlees als het Acerolasaft zijn geschikt voor de productie van het poeder. Het belangrijkste verschil ligt in het aandeel van de voedingsvezels.
Terwijl het verwerkte vruchtvlees alle natuurlijke vezels van de Acerola-kers bevat, zijn deze in het gedroogde vruchtensappoeder nauwelijks meer aanwezig. Door het verschillende vezelgehalte verschilt de consistentie van de twee varianten: het vruchtpoeder is veel grover dan het fijn gestructureerde Acerola-sappoeder.
De meeste Acerolapoeder worden geproduceerd door middel van sproeidrogen of vriesdrogen. Beide methoden leveren hoogwaardige Acerolapoeders met een verschillend vitamine C-gehalte, afhankelijk van de productiemethode.
Bij de vriesdroging wordt het sap of het vruchtvlees eerst diepgevroren. In een tweede stap vindt de zorgvuldige verwijdering van de ijskristallen plaats door sublimatie. Zonder de vloeibare aggregatietoestand te doorlopen, gaan de watermoleculen direct van de vaste (ijs) naar de gasvormige fase (waterdamp). Aangezien water ook in bevroren toestand een hoge dampdruk heeft, kan de vriesdroging bij kamertemperatuur plaatsvinden. In tegenstelling tot de vroeger vaak gebruikte hete luchtmethode blijven bij de vriesdroging de waardevolle stoffen van de Acerola-kersen bijna volledig behouden. Om het plakken en hard worden van het poeder te voorkomen, voegen sommige fabrikanten antiklontermiddelen toe.
Het tweede productieproces is de sproeidroogtechniek. Binnen enkele seconden wordt tijdens het droogproces het aanwezige water verdampt en blijft het gedroogde Acerolapoeder achter. Door de zeer korte droogtijd van enkele seconden blijven ook bij de sproeidroogtechniek bijna alle waardevolle ingrediënten van de Acerolakersen behouden.
Het grootste verschil met vriesdrogen is dat bij sproeidrogen maltodextrine in plaats van antiklontermiddelen wordt gebruikt om klonteren van het poeder te voorkomen.
Na het acerolapoeder staat de acerolasap helemaal bovenaan de populariteitsschaal van gezondheidsbewuste mensen. De sap is gemakkelijk te doseren en kan zowel puur als samen met andere dranken worden genoten. In de detailhandel vind je naast acerola-directsap en sapconcentraat ook acerola-fruitsapdranken en vruchtensap.
Echter bevatten echter alleen de eerste twee sappen voldoende hoeveelheden bioactieve stoffen om een meetbaar effect in ons lichaam te bereiken. Terwijl een vruchtensapnectar tussen de 25 en 50 % vruchtvlees bevat en tot 20 % suiker kan bevatten, vallen vruchtensapdranken helemaal niet onder de vruchtensapverordening. Ze worden beschouwd als verfrissende dranken en mogen naast suiker ook aroma's bevatten.
Het productieproces is cruciaal voor de kwaliteit van het Acerolasaft. Om hoogwaardige natuurproducten te verkrijgen, moeten de vruchten na de oogst ontpit en onmiddellijk verder verwerkt worden. De eerste persing levert de directe sap op, dat ook de benaming Moedersap draagt.
Het vruchtgehalte is bijna 100 %. Aangezien de Acerola direct sap erg zuur smaakt, wordt het meestal verdund met water of gemengd met andere dranken. Recepten voor gezonde smoothies met Acerola zijn vooral in de koude maanden populair bij gezondheidsbewuste mensen.
Het vruchtconcentraat ontstaat doordat meer dan 90% van het watergehalte uit het Acerolasaft wordt onttrokken na het persen. Door de vermindering van het gewicht en het verpakkingsvolume kunnen de transportkosten aanzienlijk worden verlaagd. Na aankomst in het bestemmingsland wordt de ontbrekende hoeveelheid water weer toegevoegd.
Vervolgens komt het natuurproduct op de markt onder de naam Acerolasaft uit concentraat. Rauwe voedingsliefhebbers moeten er rekening mee houden dat alle fruitsappen voor de verkoop houdbaar worden gemaakt door pasteurisatie. Door de kortdurende verhitting tot minimaal 80 °C gaat een deel van de voedingsstoffen verloren.
Het gedroogde poeder van de acerolavrucht kan eenvoudig worden verwerkt tot andere toedieningsvormen. Om tabletten te maken, moeten er bindmiddelen aan het acerolapoeder worden toegevoegd, zodat het tot tabletten kan worden geperst.
Veel fabrikanten gebruiken daarnaast aromastoffen en suiker om te voorkomen dat er een onaangename smaak bij het slikken ontstaat. De tabletten lossen op in de maag en geven daarbij de werkzame stoffen van de Acerola vrij. Bij personen met een gevoelige maagwand kan dit daarom tot klachten leiden.
Voor kinderen en jongeren worden verschillende zuig- en kauwtabletten aangeboden. De Acerola-zuigtabletten zijn vaak onder de benaming Vitamine-C-Schijfjes in de handel te vinden. Aangezien de tabletten worden gezuigd of gekauwd, kan de natuurlijke zuur de tandhalzen gevoelig maken of de tandstructuur beschadigen. Het hangt er simpelweg vanaf hoe lang de tanden aan het zuur worden blootgesteld.
Kapsules bestaan meestal uit cellulose of gelatine, die het acerola poeder bevatten. Bij hoogwaardige producten laat de fabrikant hulpstoffen zoals magnesiumstearaat of andere additieven achterwege. In tegenstelling tot de zuig- of kauwtabletten lossen de Acerolakapsules eerder in de maag en zo de tanden sparen.
In speciaalzaken en onlinewinkels is er een groot aantal aan
Acerola producten, zodat geïnteresseerden gemakkelijk het overzicht kunnen verliezen. Welke gegevens zijn belangrijk en waar moet je bij de aankoop absoluut op letten?
De waardevolle ingrediënten van de Acerola hebben talrijke positieve effecten op het menselijk lichaam. Naast de hoge hoeveelheid vitamine C zijn vooral de secundaire plantaardige stoffen van groot belang voor onze gezondheid. Wie de krachtvrucht regelmatig consumeert, profiteert op meerdere manieren.
Wetenschappers wijzen de werking van Acerola toe aan de antioxidanten die in grote aantallen in het vruchtvlees aanwezig zijn. Naast de belangrijkste component, vitamine C, spelen vooral de polyfenolen een grote rol. De perfecte samenwerking van alle ingrediënten resulteert in een antioxidatieve kracht die de meeste andere voedingsmiddelen duidelijk overtreft.
Vrije radicalen worden beschouwd als de belangrijkste veroorzakers van veel chronische ziekten en zijn de belangrijkste reden voor vroegtijdige huidveroudering. Deze extreem agressieve stoffen zijn instabiele zuurstofverbindingen die onze lichaamscellen beschadigen. Vaak spreken wetenschappers in dit verband van oxidatieve stress.
Chemisch bekeken zijn radicalen deeltjes met een niet volledig gesloten buitenste elektronenwolk. In een stabiele molecuul zijn alle elektronen in paren aanwezig en kunnen ze zonder verdere activatie niet deelnemen aan chemische reacties. De reactieve radicalen daarentegen hebben minstens één ongepaard elektron dat op zoek is naar een partner.
Wanneer een radicaal een ander molecuul ontmoet, onttrekt het een van de elektronen en sluit daarmee zijn buitenste schil. Door deze 'diefstal' mist het andere deeltje een elektron, waardoor het in een nieuw radicaal verandert. In een kettingreactie ontstaan er steeds nieuwe vrije radicalen die belangrijke bestanddelen van onze cellen vernietigen.
De reactieve deeltjes ontstaan bij veel lichaamsprocessen. Ze kunnen ook van buitenaf worden aangevoerd. Roker neemt bij elke trek aan zijn sigaret ongeveer 100 biljoen vrije radicalen op. Antioxidanten behoren tot de tegenstanders van deze gevaarlijke stoffen en zijn in staat om ze effectief te neutraliseren.
De moleculen van ascorbinezuur geven vrijwillig een van hun elektronen af aan de vrije radicalen, zonder zelf in een radicaal te veranderen. Op deze manier blijven de cellen beschermd tegen de diefstal van elektronen en komt er geen cyclus van oxidatieve stress tot stand. De elektronenvrije ascorbinezuur wordt vervolgens door het lichaam uitgescheiden, zonder schade aan te richten.
Met zijn hoge antioxidatieve potentieel ondersteunt de Acerola op natuurlijke wijze ons lichaam bij de bestrijding van oxidatieve stress, die wordt veroorzaakt door vrije radicalen. Om deze reden hebben de ingrediënten van de Powerfruit een positieve invloed op het verloop van verschillende ziekten.
Ons immuunsysteem heeft een goede vitamine C-voorziening nodig om zijn belangrijke taken te kunnen vervullen. Een onvoldoende inname maakt zich onder andere merkbaar door een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Als natuurlijke vitamine C-bron versterkt Acerola de lichaamseigen afweer en kan het bijvoorbeeld beschermen tegen longontsteking.
Talrijke studies tonen de effectiviteit van vitamine C bij infectieziekten aan. Een voldoende inname van deze voedingsstof kan de symptomen en de duur van de ziekte bij luchtweginfecties verkorten. De gecombineerde inname van vitamine C en zink vermindert bovendien bij kinderen in ontwikkelingslanden de frequentie van diarree, malaria en luchtwegaandoeningen.
De taken van vitamine C in het kader van de immuniteitsafweer hangen samen met de antioxidatieve eigenschappen. Om gevaarlijke ziekteverwekkers te bestrijden, activeert het immuunsysteem speciale witte bloedcellen, de zogenaamde fagocyten. Vooral bij ontstekingsprocessen produceren fagocyten grote hoeveelheden vrije radicalen, die een cruciale functie vervullen bij de bestrijding van bacteriën en virussen.
Voldoende hoeveelheden vitamine C en andere antioxidanten zijn nodig om de kettingreactie van radicalenvorming aan het einde van de immuunrespons te stoppen. In laboratoriumstudies is aangetoond dat vitamine C ook de rijping van T-lymfocyten en de productie van interferonen beïnvloedt. Interferonen vormen een groep signaalproteïnen die een belangrijke rol spelen bij de verdediging tegen bacteriën, virussen, parasieten en tumorcellen.
De uitstekende antioxidatieve eigenschappen van de Acerolakers zijn niet alleen ondersteunend voor de natuurlijke afweer van het lichaam, maar hebben ook een positieve invloed op het hart- en vaatstelsel. Het hoge gehalte aan vitamine C voorkomt de vorming van atherosclerose (arteriosclerose), die in de volksmond ook wel aderverkalking wordt genoemd.
Arteriosclerose ontstaat doordat zich bloedvetten en andere bestanddelen aan de wanden van de slagaders ophopen. De diameter van de slagader wordt kleiner, waardoor de stroomeigenschappen van het bloed veranderen. Tot de gevreesde gevolgen van atherosclerose behoren doorbloedingsstoornissen in de benen (perifere arteriële afsluitingsziekte, pAVK), aandoeningen van de bloedvaten in de hersenen en de coronaire hartziekte (KHK).
In het ergste geval kan het leiden tot een volledige vaatocclusie, wat kan resulteren in een hartaanval of een beroerte. Vanuit het perspectief van de reguliere geneeskunde is dat 'slecht' Cholesterol (LDL) is significant in the development of arteriosclerosis. The meta-analysis of 13 clinical studies has shown that Vitamin C can significantly lower cholesterol levels in the blood and thus prevent arteriosclerosis.
Als bijzonder hoge risicofactor voor atherosclerose geldt het geoxideerde LDL-cholesterol, dat ontstaat door de werking van vrije radicalen. In verschillende studies hebben wetenschappers aangetoond dat vitamine C de oxidatie van LDL voorkomt. Als hoogwaardige vitamine C-bron kan Acerola de ontwikkeling van atherosclerose helpen voorkomen en zo bijdragen aan de gezondheid van het hart- en vaatstelsel.
Bij meer dan 300 enzymatische stofwisselingsprocessen speelt vitamine C een cruciale rol. Aangezien deze levensnoodzakelijke voedingsstof de vernieuwing van ons skelet beïnvloedt, kan hij de gevreesde Osteoporose tegenwerken. Vitamine C activeert de aanmaak van collageen, de belangrijkste component van het bindweefsel.
Kollagenvezels zorgen er onder andere voor dat onze huid elastisch en flexibel blijft. Al vele jaren wordt in de cosmetica collageen gebruikt voor het verjongen van de huid. Aangezien vitamine C de natuurlijke collageenproductie in het lichaam stimuleert, is het geen wonder dat de ingrediënten van de Acerola-kers in veel anti-aging preparaten zijn opgenomen.
De hoogte van het vitamine C-niveau heeft grote invloed op de koper- en ijzerstofwisseling. Een goede voorziening van vitamine C verbetert niet alleen de opname van ijzer uit de voeding, maar zorgt ook voor het transport en de opslag van het levensbelangrijke spoorelement.
Bovendien reguleert de veelzijdige alleskunner de productie van de neurotransmitters noradrenaline en adrenaline, evenals van het stresshormoon cortisol. Neurotransmitters zijn chemische boodschappers die dienen voor de overdracht van zenuwimpulsen. Vitamine C vervult een cruciale rol bij het handhaven van het totale neurotransmitterniveau in ons zenuwstelsel.
Vitamine C, de belangrijkste bestanddeel van de acerola vrucht, heeft een aanzienlijke invloed op onze lichaamscellen. Dankzij zijn antioxidatieve eigenschappen werkt deze krachtige voedingsstof veroudering van cellen tegen. De zogenaamde telomeren worden beschouwd als cruciale factoren in het verouderingsproces. Ze vormen de uiteinden van de chromosomen en worden bij elke celdeling een stukje korter.
Als de telomeren te klein zijn, kan de cel zich niet meer delen en sterft deze af. Met andere woorden: De lengte van de uiteinden van ons erfgoed wijst op de werkelijke biologische leeftijd van de cellen. Bij een goede voorziening van alle belangrijke vitamines zijn de telomeren langer dan bij een voeding die arm is aan vitalstoffen.
Een hoge stressniveaus zorgt ook voor een voortijdige verkorting van de telomeren en een voortijdige veroudering van cellen. Het lichaamseigen enzym telomerase is in staat om dit effect om te keren en een opbouw van de uiteinden te bewerkstelligen. Chinese wetenschappers hebben in een studie aangetoond dat vitamine C de telomerase activeert en dus direct betrokken is bij de celvernieuwing.
Ernstig overgewichtige mensen hebben een verhoogd risico om te lijden aan hoge bloeddruk, diabetes type 2, een vette lever of kanker. Vrije radicalen worden al lange tijd verdacht verantwoordelijk te zijn voor deze gevolgziekten. Studies aan dierenmodellen, die in het kader van een proefschrift aan de Universiteit van Würzburg zijn uitgevoerd, hebben onlangs aangetoond dat obesitas oxidatieve stress in het lichaam veroorzaakt.
In een dierstudie onderzochten Braziliaanse onderzoekers de werking van Acerolasaft op overgewichtige muizen. De resultaten tonen aan dat Acerola als voedingssupplement bijdraagt aan het verlagen van de concentratie van vrije radicalen bij obesitas.
Door het hoge antioxidatieve potentieel werkt Acerola de ontwikkeling van oxidatieve stress tegen. Op deze manier vermindert de powerfruit enerzijds het risico op de ontwikkeling van obesitas, terwijl de antioxidanten anderzijds beschermen tegen de gevolgen van obesitas en tegelijkertijd de gewichtsafname ondersteunen.
Vanwege het hoge vitamine C-gehalte heeft de Acerola vrucht de reputatie de ontwikkeling van kanker in het lichaam tegen te gaan. Zoals bij de meeste natuurlijke producten ontbreken ook voor de Acerola tot nu toe overtuigende studies bij mensen.
Terwijl de behandeling met hooggedoseerd vitamine C in de natuurgeneeskunde is gevestigd, blijft de reguliere geneeskunde vertrouwen op chemotherapie, bestraling en chirurgie. Een actuele studie, die in 2015 in het gerenommeerde vakblad Science verscheen, zou een ommekeer bij de artsen kunnen teweegbrengen.
De wetenschappers hebben aangetoond met behulp van celculturen dat vitamine C bepaalde darmkankercellen kan vernietigen. Een vergelijkbare studie is eerder uitgevoerd met verschillende acerola-extracten. Het resultaat: De ingrediënten van de powerfruit hebben een cytotoxisch effect (celbeschadigend) op bepaalde kankercellijnen.
In 2002 kon kon een Japanse onderzoeksgroep in dierproeven met muizen aantonen dat een acerola-extract de groei en verspreiding van longkanker remde. Tot nu toe zijn er geen bijbehorende klinische studies bij patiënten uitgevoerd. Daarom is het nog onduidelijk of de resultaten op mensen toepasbaar zijn.
Sinds de reactorongevallen in Tsjernobyl en Fukushima groeit de angst van veel mensen voor nucleaire rampen. Waarom is radioactiviteit zo gevaarlijk voor levende wezens? De reden ligt in de ioniserende straling die van radioactieve stoffen uitgaat.
Wanneer dit op het lichaam inwerkt, ontstaan er in de getroffen cellen vrije radicalen. Vooral ons erfgoed (DNA) is kwetsbaar voor ioniserende straling. Als gevolg hiervan ontstaan er schade aan het DNA, die niet meer kan worden hersteld door de eigen reparatie-enzymen van de cel. Op de lange termijn stijgt het risico om aan kanker te lijden.
Bij röntgenonderzoeken gebruiken artsen ioniserende straling. Ook tijdens vliegreizen is men blootgesteld aan een verhoogde stralingsdosis. Voor betrokkenen is het de moeite waard om vooraf een voedingssupplement met Acerola in te nemen: Aan de hand van celculturen hebben Braziliaanse onderzoekers aangetoond dat de ingrediënten van verse Acerolakersen de DNA beschermen tegen de gevolgen van ioniserende straling.
Officiële instanties hebben tot nu toe nog geen doseringsaanbevelingen gegeven voor tabletten, capsules, sappen of poeders die zijn gewonnen uit Acerolakersen. Toch moeten consumenten het voedingssupplement niet naar eigen inzicht doseren, maar altijd de richtlijnen van de fabrikant volgen.
Aangezien vitamine C de belangrijkste component van de powerfruit is, is het zinvol om de opgegeven referentiewaarden voor vitamine C in overweging te nemen bij inname. Om een tekort te voorkomen, raadt de Duitse Vereniging voor Voeding volwassenen een dagelijkse inname van 95 tot 110 mg vitamine C aan. De individuele referentiewaarde hangt vooral af van de leeftijd en het geslacht.
Wieveel vitamine C is veilig om dagelijks in te nemen?
Wieveel vitamine C is veilig om dagelijks in te nemen?
Volgens de ervaring van talrijke gebruikers komen de bijwerkingen meestal tot uiting in de vorm van zachte ontlasting of diarree. In tegenstelling tot de vetoplosbare vitamines E, D, K en A is vitamine C oplosbaar in water. Aangezien een gezond lichaam een overschot aan vitamine C via de urine uitscheidt, blijft een langdurige overdosering doorgaans zonder gevaarlijke gevolgen.
Voor mensen die lijden aan een nierfunctiestoornis, bestaat er echter bij zeer hoge vitamine-c-dosen een serieuze bedreiging. Grote hoeveelheden vitamine C kunnen leiden tot een verhoogde aanmaak van oxaalzuur in het lichaam, waardoor een overdosis het risico op nierstenen verhoogt.
Na het consumeren van de aanbevolen hoeveelheden van Acerolapoeder of Acerolasaft zijn er doorgaans geen bijwerkingen te verwachten. Alleen na het innemen van extreem hoge doseringen hebben consumenten gerapporteerd over het optreden van maagkrampen, misselijkheid, zachte ontlasting of diarree.
Als een ongewenste bijwerking optreedt, moet men de inname van het voedingssupplement enkele dagen onderbreken en daarna met een lagere dosering verdergaan. Als er opnieuw klachten optreden, is het raadzaam om een arts te raadplegen.
Wie mensen die aanleg hebben voor nierstenen of lijden aan jicht, moeten voorzichtig zijn met het innemen van vitamine C-houdende voedingssupplementen. Hetzelfde geldt voor mensen met ijzeropnameproblemen (thalassemie, hemosiderose, hemochromatose). Over mogelijke bijwerkingen van acerola-producten bij zwangere en borstvoeding gevende moeders zijn er nog geen definitieve gegevens.
Aanbevolen producten