Gratis verzending vanaf 49 euro
Levertijd 1-3 werkdagen
100% Tevredenheidsgarantie
Informatie, Werking, Tekort, Dosering, Bijwerkingen
Op het eerste gezicht lijken atherosclerose en osteoporose niets met elkaar te maken te hebben, maar beide aandoeningen vertonen belangrijke overeenkomsten. Ze komen vaker voor naarmate men ouder wordt en ontwikkelen zich geleidelijk over tientallen jaren. Vaak blijven ze onopgemerkt totdat er een ernstig voorval plaatsvindt, zoals een hartaanval of een botbreuk. Hoewel hun symptomen en gevolgen verschillen, hebben recente onderzoeksresultaten een verrassende relatie tussen de twee aandoeningen door vitamine K2 aangetoond.
Vitamine K2 is een essentieel, maar vaak over het hoofd gezien vitamine dat een cruciale rol speelt voor de gezondheid van de botten en het hart- en vaatstelsel. Het helpt bij het reguleren van de calciumhuishouding in het lichaam door calcium uit de aderen, waar het schadelijke plaques kan vormen, naar de botten te leiden, waar het de skeletstructuur versterkt. Door deze unieke werking ondersteunt vitamine K2 niet alleen de preventie van osteoporose, maar verlaagt het ook het risico op atherosclerose en daarmee samenhangende hart- en vaatziekten.
In deze blog leert u waarom vitamine K2 zo belangrijk is, hoe het in het lichaam werkt en hoe u op praktische wijze kunt zorgen dat u genoeg binnenkrijgt om zowel uw botten als uw aderen te beschermen.
Vitamine K is eigenlijk een hele groep van vetoplosbare vitaminen, die essentieel zijn voor een goede bloedstolling – en zoals inmiddels blijkt – ook voor sterke botten en gezonde aderen.
Vitamine K1 speelt vooral een rol bij de bloedstolling en maakt ongeveer 90% van de vitamine K-inname in de typische westerse voeding uit.
Vitamin K2 daarentegen maakt ongeveer 10% van de vitamine K-inname uit en wordt gedeeltelijk ook door de Darmflora geproduceerd. Het activeert zogenaamde GLA-eiwitten (Gamma-Carboxyglutaminezuur-eiwitten), die cruciaal zijn voor de regulatie van de calciumstofwisseling. Deze functie heeft een wezenlijke invloed op de gezondheid van botten en slagaders. De GLA-eiwitten helpen bij het binden van calcium in de botten en verminderen tegelijkertijd calciumafzettingen in de slagaders.
Vitamine K2 komt voor in de vorm van Menaquinon (MK-n), waarbij de "n" het aantal prenylzijketens aangeeft. MK-4 komt vooral voor in vlees, terwijl MK-7, MK-8 en MK-9 in gefermenteerde voedingsmiddelen zoals kaas en natto aanwezig zijn. Vooral natto is een zeer rijke bron van MK-7.
De werking van vitamine K2 is uniek onder de vitaminen. Vitamine K2 activeert de GLA-eiwitten (Gamma-Carboxyglutaminezuur), die belangrijk zijn voor de bloedstolling en de regulatie van calcium.
Tot nu toe zijn vijftien van deze eiwitsoorten gevonden. Wetenschappers vermoeden dat er meer dan honderd soorten zijn die in het hele lichaam voorkomen. Vitamine K2 - en alleen vitamine K2 - activeert de GLA-eiwitten.
Calcium hechten, kunnen ze hun functie vervullen en bijdragen aan een gezonde botstructuur. Dit proces is essentieel voor het behoud van sterke botten en het voorkomen van osteoporose. Vitamin K2 speelt dus een cruciale rol in de mineralisatie van botten en het ondersteunen van de algehele gezondheid. Calcium Als ze het hebben vastgeklemd, kunnen ze het ook bewegen. Eiwitten die niet genoeg vitamine K2 ontvangen, kunnen deze klauwen niet ontwikkelen. Ze zijn ondergecarboxyleerd en kunnen het mineraal niet reguleren. Zonder geactiveerde GLA-eiwitten migreert calcium echter ongecontroleerd uit de botten naar de slagaders en andere zachte weefsels.
GLA-eiwit activeert stollingsfactoren in de LeverOsteocalcine in de botten en matrix-Gla-eiwit (MGP) in de bloedsomloop. Zo ondersteunen GLA-eiwitten de bloedstolling, zorgen ze voor de opslag van calcium in de botten en voorkomen en verminderen ze kalkafzettingen in de aderen.
Bij een vitamine K2-tekort kan calcium dus niet in de botten worden opgeslagen, wat leidt tot
Osteoporose Vitamin K2 verhoogt ook de totale hoeveelheid mineralen in het botweefsel. Alleen een hoge mineraleninhoud zorgt voor sterke botten. Als er dus vitamine K2 in het lichaam ontbreekt, functioneert de calciumstofwisseling niet, neemt de mineraaldichtheid af en worden de botten broos.
Tegelijkertijd leidt een tekort aan K2 tot calciumafzettingen in de arteriewanden, wat de gezondheid van de kransslagaders, de nieren en de hersenen negatief kan beïnvloeden.
Een tekort aan vitamine K2 maakt zich meestal pas laat bemerkbaar. Dit komt omdat deze vitamine betrokken is bij processen in het lichaam die zeer lang duren. Eerste symptomen van een vitamine K2 tekort zijn
Aangezien het lichaam geen voldoende hoeveelheid vitamine K2 produceert, zijn we afhankelijk van de inname via voedsel. De inname van vitamine K2 kan ook worden verhoogd door het nemen van voedingssupplementen.
Een verhoogde behoefte hebben vooral oudere mensen. De extra inname van vitamine K2 wordt ook aangeraden voor veganisten en vegetariërs, aangezien vitamine K2 vooral in dierlijke voedingsmiddelen voorkomt.
Vitamine K kan in een gezonde darm worden aangemaakt. De hoeveelheden zijn echter zeer gering, waardoor we grotendeels afhankelijk zijn van de inname via voedsel. Er zijn echter duidelijke aanwijzingen dat de westerse bevolking te weinig vitamine K via de voeding binnenkrijgt.
Vitamine K1 vind je in groene bladgroenten, zoals spinazie, kool en broccoli. Echter, er wordt maar zeer weinig vitamine K1 door het lichaam opgenomen. Slechts ongeveer 5-10% van de totale hoeveelheid komt in de bloedbaan terecht.
Daarnaast verwerkt de lever al een groot deel van de K1 voor de bloedstolling, waardoor er voor alle andere weefsels nog minder overblijft. Dit verklaart waarom vitamine K1 geen of slechts zeer geringe werking heeft op de Gezondheid van Hart en Botten heeft.
Vitamine K1 is ook erg belangrijk, maar heeft vanwege zijn lagere bioactiviteit geen zo significante invloed op de gezondheid van botten, slagaders en het hart als vitamine K2.
Vitamine K2 komt vooral voor in dierlijke voedingsmiddelen zoals vlees, orgaanvlees, eidooiers, kwark en bepaalde kazen die een bacterieel rijpingsproces hebben ondergaan. Vitamine K2 is echter hittebestendig, de voedingsmiddelen kunnen dus voor consumptie ook probleemloos worden gekookt of gebakken, zonder dat een deel van de vitamine verloren gaat.
Maar ook deze voedingsmiddelen bevatten maar zeer weinig K2 en zouden daarom in grote hoeveelheden geconsumeerd moeten worden om voldoende vitamine K2 op te nemen.
De beste bron van natuurlijk vitamine K2 is het traditionele Japanse gerecht natto, gemaakt van gefermenteerde sojabonen. Natto heeft een uitzonderlijk hoge concentratie aan natuurlijk K2 in de vorm van het langketen menachinon-7 (M7). Natto wordt in Japan al generaties lang vaak dagelijks en al bij het ontbijt met rijst gegeten. Helaas vermindert de intense geur en de wennen aan de smaak van natto de aantrekkelijkheid voor de westerse wereld.
Natuurlijk vitamine K2 is de meest effectieve vorm van vitamine K. De bio-beschikbaarheid en werkingsduur van natuurlijk vitamine K2 MK7 zijn veruit superieur aan de andere vormen van vitamine K.
Vitamine K2 wordt optimaal door het lichaam opgenomen, waardoor er uitzonderlijk veel vitamine K2 in de bloedsomloop komt en beschikbaar is voor het lichaam.
De door officiële instanties in de EU aanbevolen dagelijkse behoefte van 10 tot 70µg (afhankelijk van de leeftijd) is volgens de huidige inzichten te laag. Deze aanbevelingen zijn uitsluitend gericht op de activatie van de bloedstollingsfactoren.
Pas bij een dosering van 100 tot 200µg per dag worden bij volwassenen alle vitamine K2-afhankelijke Gla-eiwitten in het lichaam geactiveerd. Wij raden daarom een dosering van 200µg per dag aan om te profiteren van de volledige K2 werking.
Deze aanbeveling geldt ook bij gelijktijdige inname van vitamine D, ongeacht de dosering van vitamine D. Hier vindt u meer informatie over hoe men
Vitamin D en Vitamin K2 goed gecombineerd.
Het is onmogelijk om te veel vitamine K2 via voedsel op te nemen. Ook met voedingssupplementen is het vanwege de stofwisseling van vitamine K2 niet mogelijk om een overdosis te veroorzaken.
Gezonde personen kunnen Vitamin K2 als voedingssupplement ook in hogere doseringen innemen, zonder bang te hoeven zijn voor een overdosis. In een Nederlandse studie kregen de proefpersonen tot 360µg vitamine K2 MK7. Zelfs de hoogste dosering had geen invloed op de bloedstolling en vertoonde ook geen bijwerkingen.
Alleen personen die een bloedverdunner gebruiken, moeten hun arts raadplegen voordat ze vitamine K2 innemen, omdat vitamine K de werking daarvan kan opheffen.
Zelfs bij een zeer hoge dosering heeft vitamine K2 geen negatieve invloed op de vitamine D-stofwisseling. Er ontstaat absoluut geen onbalans tussen D3 en K2. Integendeel - Vitamin D3 heeft absoluut vitamine K2 nodig, om zijn taken in het lichaam te vervullen.
Vitamine K2 is een natuurlijk vitamine, vrij van bijwerkingen. Vitamine K2 veroorzaakt geen te hoge bloedstolling of bloedverdikking, want de voor de bloedstolling verantwoordelijke eiwitten hebben slechts een beperkte opnamecapaciteit voor vitamine K. Zodra een verzadiging is bereikt, kan vitamine K2 de bloedstolling niet meer beïnvloeden, zelfs niet als er een vitamine K-overschot aanwezig is.
Prof. Dr. Cees Vermeer van de Universiteit Maastricht vergelijkt dit met het innemen van vitamine C, wat belangrijk is voor de opbouw van
Collageen benodigd is. Als je te veel vitamine C binnenkrijgt, ontstaat er echter geen overschot aan collageen. Ook een extra inname van vitamine K2 of vitamine K1 leidt niet tot een verhoogde bloedstolling. Deze processen regelen zichzelf.
Nieuwste studies tonen aan dat de dagelijkse inname van 45mcg vitamine K2 geen verstorend effect heeft op de werking van bloedverdunnende medicijnen en geen risico vormt voor de vorming van bloedstolsels. Toch moet er overleg met de arts plaatsvinden als men bloedverdunners gebruikt en natuurlijk vitamine K2 wil gebruiken.
Langer dan een halve eeuw geloofde men dat vitamine K enkel nodig was voor een normale bloedstolling. In de afgelopen jaren is het echter onderwerp geweest van talrijke onderzoeksstudies.
Daarbij werd het Matrix GLA-eiwit (MGP) ontdekt, dat verantwoordelijk is voor de regulatie van calcium in het vaatweefsel. De activatie van dit eiwit is afhankelijk van vitamine K2. Bij een tekort kan MGP dus niet worden geactiveerd, wat onvermijdelijk leidt tot aderverkalking, oftewel calciumafzettingen in de vorm van arteriosclerotische plaque.
Dit verhoogt het risico op hart- en vaatziekten en veroorzaakt een situatie die algemeen bekend staat als 'verharding van de slagaders'. In feite bevat gezond arterieel weefsel 100 keer meer K2 dan verkalkte slagaders.
Dat verklaart ook waarom patiënten die bloedverdunners gebruiken (bijv. Coumarine, die de werking van vitamine K2 remmen) lijden aan versnelde atherosclerose.
In een recente studie uitgevoerd op dieren aan het Cardiovascular Research Institute van de Universiteit Maastricht (Nederland) is aangetoond dat vitamine K2 niet alleen de verkalking kan voorkomen, maar zelfs kan omkeren.
In de studie kregen de laboratoriumratten de bloedstollingsremmer Warfarine toegediend om de verkalking van de arteriën te veroorzaken. Daarna ontving een deel van de ratten sterk vitamine K2-houdend voer. Dit leidde in vergelijking met de controlegroep met normaal voer tot een enorme vermindering van het calciumgehalte in de arteriën van 50 procent.
Die resultaten werden als volgt toegelicht door de studieleider, professor Leon Schurgers: 'Deze nieuwste bevindingen over de rol van de opname van vitamine K2 zijn zeer interessant voor de behandeling van Hart- en vaatziekten- Ziekten, zoals coronaire hartziekten. Onze studie is bijzonder belangrijk, omdat aangetoond kon worden dat de extra inname van vitamine K2 de omkering van aderverkalking kan bevorderen.
De normale afzetting van calcium vindt plaats in twee organen: botten en tanden. De abnormale afzetting van calcium vindt op drie plaatsen plaats: in de binnenste laag van de slagaders (intima), waar atherosclerotische plaque zich ophoopt, in de spierlaag van de slagaders ('mediale calcificatie') en op de hartkleppen. Vitamine K2 lijkt die vorm van vitamine K te zijn die bijdraagt aan het beheersen van alle genoemde fenomenen.
Calcium werd tot nu toe echter beschouwd als een passieve marker en zeker niet als een actief element bij hartziekten. Een theorie stelde dat calcium slechts een restproduct was van een eerdere 'scheur', een litteken van een gevaarlijke, ontstekingsactiviteit van de zachte plaque.
Volgens deze theorie zou calcium zelfs een aanwijzing moeten zijn voor verhoogde plaque-stabiliteit, aangezien het 'harde' materiaal zelf uiteindelijk niet kwetsbaar voor scheuren zou zijn. Derhalve zou calcium geen actieve rol spelen bij de vorming van atherosclerotische plaque. Deze redenering is nu weerlegd door nieuwe waarnemingen.
Artsen en wetenschappers richten zich nu op het monitoren en voorkomen van calciumafzettingen in het hart, omdat ze weten dat calcium een essentieel onderdeel van de atherosclerotische plaque bevat.
De ophoping van calcium lijkt daarom te wijzen op een actieve groei van atherosclerotische plaque - en een tekort aan vitamine K2 lijkt de basis te zijn voor dit pathogene proces.
De inname van vitamine K2 gedurende langere tijd kan de ontwikkeling en voortgang van leeftijdsgebonden atherosclerose remmen. Dit toonde een studie aan die werd uitgevoerd met vrouwen na de Vrouwen in de overgang uitgevoerd werd.
Verder werd een dagelijkse inname van 180 mcg vitamine K2 over een periode van 3 jaar in verband gebracht met een statistisch significante verbetering van de vaatelasticiteit. Deze studie werd gepubliceerd in het Journal Thrombosis and Haemostasis.
'Bij vrouwen die vitamine K2 als voedingssupplement namen, kon de voor deze leeftijdsgroep typische voortgang van atherosclerose niet worden vastgesteld, en er werd in vergelijking met de placebogroep zelfs een statistisch significante verbetering van de vaatelasticiteit waargenomen', aldus Dr. Cees Vermeer, hoofd van de studie en gerenommeerd vitamine K2-onderzoeker aan de Universiteit Maastricht in Nederland. 'Onze gegevens tonen aan dat de extra inname van vitamine K2 daadwerkelijk een positieve invloed heeft op het hart en de bloedvaten.'
De studie met de titel 'Menaquinone-7 Supplementatie Verbetert Arteriële Stijfheid bij Gezonde Postmenopauzale Vrouwen' is van groot belang.
'Dit is de eerste studie die aantoont dat de inname van vitamine K2 als MK7 over een langere periode een gunstig effect heeft op het hart- en vaatstelsel', aldus Vermeer. 'Eerdere bevolkingsgebonden studies hebben een verband aangetoond tussen de inname van vitamine K2 en het risico op hart- en vaatziekten, maar dit is de eerste interventiestudie die zich richt op de inname van vitamine K2 met een cardiovasculair eindpunt.'
Dr. Vermeer en zijn team rekruteerden 244 gezonde postmenopauzale vrouwen in de leeftijd van 55-65 jaar en gaven hen willekeurig gedurende een periode van drie jaar of een dagelijkse dosis vitamine K2 (dagelijks 180 mcg natuurlijke vitamine K2) in de vorm van een voedingssupplement of een placebo.
De effecten op het hart- en vaatstelsel werden gemeten met behulp van polsgolf snelheid en echografie technieken.
De gegevens van de 227 vrouwen die de studie voltooiden, toonden aan dat de inname van vitamine K2 MK7 leidde tot een significante afname van zowel de polsgolf snelheid als de arteriosclerose.
Een positief effect werd ook vastgesteld met betrekking tot de elasticiteit van de halsslagader bij die vrouwen die aan het begin van de studie een verhoogde vaatstijfheid vertoonden.
De resultaten bevestigden dus dat vitamine K2 niet alleen leeftijdsgebonden atherosclerose remde, maar ook een statistisch significante verbetering van de vaatelasticiteit teweegbracht.
De onderzoekers bestudeerden ook de waarden van gede-fosforyleerd, niet-gecarboxyleerd matrix-Gla-eiwit (dp-ucMGP), een marker voor de vitamine K-status, en stelden een risicofactor voor atherosclerose vast.
Een inname van vitamine K2 MK7 over een periode van drie jaar resulteerde in een afname van 50% van dp-ucMGP in vergelijking met het placebo. Dit effect werd waargenomen in het eerste jaar van de studie en bleef bestaan in de daaropvolgende twee jaren. Er werden bovendien geen ontstekingsparameters of markers voor endotheliale dysfunctie vastgesteld.
Het bekendste GLA-eiwit heet Osteocalcine. Misschien heeft u er al gehoord in verband met botdichtheid. Osteocalcine heeft vitamine K2 nodig om calcium in de botten op te slaan. Ondergecarboxyleerd osteocalcine (osteocalcine zonder vitamine K2) kan calcium niet reguleren, waardoor het calciumgehalte in de tanden en botten vermindert en deze poreus worden.
Tegelijkertijd slaat calcium zich op in de aderen. Vitamine K2 heeft in studies aangetoond dat het dit proces kan omkeren.
Botten zijn geen dode weefsels, maar worden voortdurend opgebouwd en afgebroken. Ze bestaan uit een harde schil en zijn van binnen gevuld met een weefselmatrix.
Vitamin D, Calcium en andere Mineralen Zodra vitamine K in voldoende hoeveelheid wordt aangevoerd, wordt het skelet om de 7 tot 10 jaar vervangen door stabiele, dichte botten.
Dit proces wordt gereguleerd door de osteoblasten (opbouwende cellen) en osteoclasten (afbrekende cellen). Zolang de botvormende activiteit van de osteoblasten hoger is dan de activiteit van de osteoclasten, is het behoud van gezonde botten gewaarborgd.
Osteoblasten produceren osteocalcine, een vitamine K2-afhankelijk eiwit, waarmee calcium in de botmatrix wordt gebonden en het mineraalgehalte dus kan worden verhoogd. Hun taak is om het skelet stabieler en weerbaarder tegen fracturen te maken.
Om optimaal te kunnen functioneren, heeft Osteocalcine vitamine K2 nodig. Een tekort aan vitamine K2 leidt op de lange termijn tot een significant lagere botdichtheid en botkwaliteit. De afbrekende cellen (osteoclasten) breken meer botweefsel af dan de opbouwende cellen (osteoblasten) kunnen aanmaken, wat langzaam maar zeker leidt tot toenemend botverlies.
De botten worden dun en broos, en het risico op fracturen neemt toe. Want zelfs als de botstructuur van buitenaf normaal lijkt, kan deze van binnen broos zijn.
Van nature komt het vanaf de 35-jarige leeftijd tot een verhoogde activiteit van de osteoclasten, waardoor de botten per jaar ongeveer 1 tot 1,5% aan substantie verliezen. Als deze afbraak sneller verloopt dan normaal, spreekt men van osteoporose.
Dit is vooral het geval wanneer de opname van de benodigde voedingsstoffen niet goed functioneert. Vooral bij vrouwen na de overgang komt osteoporose vaak voor. Want dan neemt het vrouwelijke hormoon oestrogeen, dat helpt bij de opname van calcium in de botten, snel af.
Al in 1984 observeerden wetenschappers dat patiënten met osteoporose-gerelateerde fracturen 70% minder vitamine K2 in hun serum hadden dan een vergelijkingsgroep van dezelfde leeftijd. Deze bevindingen werden bevestigd in latere onderzoeken, waarin een verminderde botdichtheid in verband werd gebracht met een laag vitamine K2-niveau.
Bijzonder verontrustende resultaten werden gepresenteerd in een statistiek die aangeeft dat vrouwen met het laagste niveau van vitamine K2 in het serum een 65% verhoogd risico op een heupfractuur hebben vergeleken met degenen die het hoogste vitamine K-niveau hebben.
In Nederland wordt het aantal mensen dat aan osteoporose lijdt geschat op ongeveer 8-10 miljoen, in België op ongeveer 700.000. Een derde van alle vrouwen na de overgang is hiervan getroffen, bij vrouwen ouder dan 80 jaar is dat al 2/3. Ook mannen kunnen osteoporose krijgen, maar bij vrouwen komt het drie keer vaker voor.
Alone today, more hospital bed days are required for the treatment of femoral neck fractures than for heart attacks and strokes combined. This makes osteoporosis one of the most expensive diseases for healthcare.
Bijna twee miljoen vrouwen en bijna een miljoen mannen hebben al wervelbreuken opgelopen, en volgens nieuwe cijfers komen er in Duitsland elk jaar 150.000 nieuwe heupfracturen voor - stijgende trend (cijfers: Prof. Helmut Minne, 2002).
Calcium en Vitamin D3 als voedingssupplement eerste keuze om de botstructuur te versterken. Het grootste calciumpercentage (99%) bevindt zich in het skelet, een klein percentage in de tanden en slechts 1% in de bloedcirculatie. We hebben calcium nodig voor de regelmatige vernieuwing van botten.
Vitamin D3 wordt al lange tijd beschouwd als het botvitamine, omdat het nodig is voor de vorming van osteocalcine. Verschillende studies hebben echter aangetoond dat de enige inname van deze twee vitale stoffen niet voldoende is voor een gezonde botstructuur.
Vitamine K2 heeft in studies aangetoond dat het net zo belangrijk is voor de opbouw van sterke botten als calcium en vitamine D3. Vitamine D3 bevordert wel de vorming van osteocalcine. Maar alleen vitamine K2 kan osteocalcine activeren, dat eiwit dat calcium in de botten opslaat.
Bij een tekort aan vitamine K2 komt het zelfs bij voldoende inname van calcium en vitamine D3 tot een afname van de botdichtheid en tot osteoporose.
Studies on osteoporosis have also proven that Vitamin K2 improves bone formation, bone density, and strength, stimulates mineralization (calcium deposition), and promotes collagen formation – a lattice-like, fibrous tissue that results in hard yet flexible bone structures, making them more resistant to fractures.
De volgende vraag die zich stelt: Wat gebeurt er met calcium als het niet wordt gebruikt om botmassa te vormen?
Bij een tekort aan vitamine K2 slaat het lichaam het calcium, dat eigenlijk bedoeld is om de botten te versterken, op in de wanden van de slagaders, wat op zijn beurt bijdraagt aan de ontwikkeling van atherosclerose.
Tatsächlich reageert het lichaam op een vitamine K2-tekort met een enorme afzetting van calcium aan de wanden van de slagaders. Dit verklaart ook waarom zoveel oudere mensen lijden aan verharde, verkalkte slagaders en toch broze en calciumarme botten hebben.
In de Osteo-studie werd in 2003 aangetoond dat vitamine K2 botafbraak kan voorkomen.
Een baanbrekende studie over het bewijs van de correlatie tussen de consumptie van Natto en osteoporose werd eerder gepubliceerd door wetenschappers onder leiding van Masao Kaneki.
Deze resultaten werden in 2006 bevestigd in een studie uitgevoerd door Ikeda.
Een recente studie gepubliceerd in het European Journal of Epidemiology door Yaegashi et al. (2008) toonde aan dat een betere vitamine K-status leidt tot een lager risico op het oplopen van een heupfractuur.
Een systematische overzichtsstudie van alle gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken waarin volwassenen gedurende ten minste zes maanden vitamine K1- of vitamine K2-supplementen kregen, toonde het volgende aan:
In 2013 werd er al een studie gepubliceerd in het Journal Osteoporosis International die een positieve werking van vitamine K2 MK7 op de botten aantoonde. Beide studies zijn van groot belang, aangezien het langlopende studies zijn – een deelname van meer dan drie jaar met daaropvolgende analyse van de resultaten. Het observeren van veranderingen in de gezondheid van het hart en de botten kost tijd.
De geduld en volharding hebben zich met deze studie uitbetaald, want deze is aangenomen door hoog aangeschreven medische vakbladen. De studie bewijst wat wetenschappers over vitamine K2 al lange tijd wisten: dat vitamine K2 daadwerkelijk een positieve invloed heeft op het hart en de botten.
'Vitamine K2 zorgt ervoor dat calcium zich bindt aan de botmineraalmatrix en uit de bloedvaten wordt gehouden', legt Dr. med. Dennis Goodman uit, specialist in cardiologie en hoofd van de afdeling Integratieve Geneeskunde aan het NYU Langone Medical Center in New York. Dit is belangrijk, want als calcium zich in de slagaders ophoopt, kan dit arteriosclerose en blokkades veroorzaken, die kunnen leiden tot ernstige cardiovasculaire aandoeningen zoals een hartaanval en beroerte.
Volgens Dr. Goodman, die werkt aan de voltooiing van een nieuw boek over de belangrijke rol van vitamine K2 voor de gezondheid van botten en hart, bestaat er een direct verband tussen de flexibiliteit van de bloedvaten en de levensduur van een persoon. Een in het New England Journal of Medicine gepubliceerde studie (Rosenhek, et al., 2000) toont aan dat atherosclerose de biologische leeftijd van een persoon met tot wel 10 jaar verhoogt.
Een andere studie, gepubliceerd in het tijdschrift Atherosclerosis (Shaw et al., nr. 188, 206), toont aan dat de biologische leeftijd van een persoon afhankelijk van de voortgang van leeftijdsgebonden atherosclerose tot 10 jaar hoger of lager kan zijn.
Deze studie naar vitamine K2, die duidelijk een verbetering van de arteriële functie aantoont, heeft het potentieel om de manier waarop we omgaan met preventie op het gebied van hartgezondheid dramatisch te veranderen.
De vroege diagnose van osteoporose is niet eenvoudig, omdat het zich geleidelijk ontwikkelt. Ook de meting van de botdichtheid geeft vaak niet voldoende duidelijkheid hierover.
Meestal maakt ze zich eerst bemerkbaar door stekende en trekkende bot- en rugpijn, door een veranderde lichaamshouding of door een spontane botbreuk, wervelbreuk of heupfractuur.
Helaas richt de farmaceutische industrie zich op medicijnen die op latere leeftijd moeten worden ingenomen - wanneer het risico op botbreuken al hoog is. Deze kunnen echter een proces dat zich over tientallen jaren heeft ontwikkeld, nauwelijks meer stoppen, maar alleen vertragen.
Met voedingssupplementen wordt een andere benadering gekozen. Enerzijds kosten ze niet zoveel en hebben ze geen bijwerkingen zoals voorgeschreven medicijnen.
Wie iemand iets tegen osteoporose wil doen, moet hij of zij daarom uiterlijk vanaf 40 jaar beginnen en deze inname van vitalstoffen 20, 30 of zelfs meer jaren voortzetten om vermoedelijk een groter effect te bereiken dan met een medicamenteuze therapie vanaf 60 jaar, waarmee een proces dat zich over tientallen jaren heeft ontwikkeld, nauwelijks meer kan worden gestopt.
Ideaal gesproken zou ter preventie van osteoporose een voedingssupplement gekozen moeten worden dat naast vitamine K2, calcium en vitamine D3 ook andere vitale stoffen bevat die belangrijk zijn voor de botopbouw, zoals bijvoorbeeld magnesium, Koper, Selen, Zink, Mangan, Bor, Vitamine B en vitamine C. Hier vindt u een complete formule ter preventie van osteoporose.
Naast een effectief voedingssupplementprogramma wordt aanbevolen om overmatig gebruik van koffie en koolzuurhoudende dranken te vermijden, die veel fosfor bevatten en grote hoeveelheden calcium uit het lichaam onttrekken. Ook roken verhoogt het risico op osteoporose.
Onderzoeken hebben aangetoond dat de botdichtheid bij die vrouwen, die drie keer per week 40 minuten lichte... Krachttraining Maken of andere sporten beoefenen, blijft behouden. Ook zou men dagelijks 30 minuten in het zonlicht moeten doorbrengen, waardoor de aanmaak van vitamine D3 in de huid wordt gestimuleerd.
Botten groeien en ontwikkelen zich het sterkst in de kindertijd en de puberteit. De botmassa bereikt rond de 30 tot 35 jaar zijn hoogtepunt. Daarna nemen de botmineralen langzaam af met het verouderingsproces.
Hoe hoger de maximale waarden in jonge jaren zijn, des te langer kan de botmassa behouden blijven. Het doel zou daarom moeten zijn om calcium in de gezonde botmatrix te binden en de concentratie van botmineralen te maximaliseren, om de botmassa en botsterkte ook op latere leeftijd te behouden.
Zonder voldoende vitamine K2 en osteocalcium kan calcium echter niet goed worden benut om gezonde, sterke botten op te bouwen.
Onderzoeken van de bevolking en ook klinische studies hebben aangetoond dat een verbeterde vitamine K-status (dit betekent een hoog gehalte aan vitamine K2 in het bloedserum) bij kinderen nauw samenhangt met de ontwikkeling van sterke en gezonde botten.
In een in 2008 gepubliceerde studie, uitgevoerd door van Summeren, werd aangetoond dat een verbeterde vitamine K-status over een periode van 2 jaar bij kinderen leidt tot sterkere en dichtere botten.
Jonge botten zijn zeer actief en hun osteocalcinegehalte is 8-10 keer hoger dan dat van volwassenen. Daarom is ook hun behoefte aan vitamine K dienovereenkomstig verhoogd. Recent uitgevoerde onderzoeken hebben aangetoond dat een groot deel van de kinderen echter lijdt aan een vitamine K-tekort.
De gemiddelde inname van K-vitaminen is de afgelopen jaren aanzienlijk verminderd en de huidige opname lijkt niet voldoende te zijn voor een optimale ontwikkeling en het behoud van de botmassa.
Deze tekortkoming is het resultaat van een te hoge consumptie van bewerkte voedingsmiddelen, een te lage inname van groenten en de algehele onvoldoende inname van vitamine K-rijke voedingsmiddelen.
Vooraanstaande experts raden daarom ten zeerste aan om voldoende vitamine K-rijke voedingsmiddelen te eten of kinderen een supplement met vitamine K2 te geven.
Een gemiddelde, helaas vaak voedingsstofarme voeding in de kindertijd kan onder bepaalde omstandigheden de botontwikkeling en de gezondheid van het hart en de bloedsomloop van het kind sterk beïnvloeden.
Een onvoldoende voeding vertoont vaak ook een tekort aan vitamine K2. Klinische studies hebben aangetoond dat vitamine K2 beschermt tegen botverlies en de botdichtheid en botsterkte bevordert, terwijl het tegelijkertijd beschermt tegen aderverkalking.
De voeding van het kind is door de hoge melkconsumptie eerder calciumrijk. Maar om ervoor te zorgen dat het calcium in de botten kan worden opgenomen, moet er voldoende vitamine K2 aanwezig zijn.
Vitamine K, en hier vooral K2, is naast vitamine D de cruciale factor om calcium in de botten op te slaan. Zo kan een gezonde botmatrix en een optimale mineraaldichtheid van de botten worden opgebouwd.
Na de kindertijd is vitamine K2 verantwoordelijk voor het behouden van de mineraaldichtheid en het voorkomen van afbraak van de botten. Als er niet voldoende vitamine K wordt aangevoerd, kan dit het botgroei en de botdichtheid negatief beïnvloeden.
Tegelijkertijd zorgt vitamine K2 ervoor dat het opgenomen calcium zich niet in de aderen afzet. Een uitgesproken vitamine K-tekort kan er onder bepaalde omstandigheden toe leiden dat de aderen van het hart al in de kindertijd beginnen te verkalken.
Vitamin K2 heeft de unieke taak om bepaalde eiwitten in het lichaam te activeren. Dit omvat Osteocalcine in de botten, Matrix Gla-eiwit (MGP) in de aderen en stollingsfactoren in de lever.
Osteocalcine is verantwoordelijk voor het binden van calcium in de botmatrix. Zonder voldoende inname van vitamine K2 blijft een aanzienlijk deel van de osteocalcine inactief en dus niet in staat om calcium te binden.
Tegelijkertijd voorkomen de Matrix Gla-eiwitten (MGP) dat vrij circulerend calcium zich aan de wanden van de slagaders hecht en daar afzet - op voorwaarde dat er voldoende vitamine K2 in het lichaam beschikbaar is.
Zonder de juiste vorm van vitamine K2 - namelijk vitamine K2 als menachinon-7 - kan calcium in het lichaam niet goed worden verwerkt om gezonde, sterke botten op te bouwen.
Tijdens de kindertijd en jeugd zijn de botten zeer actief en zijn de osteocalcine-waarden 8-10 keer zo hoog als in de botten van volwassenen. Kinderen hebben daarom hogere hoeveelheden vitamine K2 nodig. Helaas hebben veel kinderen een tekort aan vitamine K2. Een supplement met vitamine K2 kan dit tekort op een eenvoudige manier compenseren.
Bevolkingsgebonden en klinische studies hebben een duidelijke verbinding bevestigd tussen een betere vitamine K2-status bij kinderen en de ontwikkeling van sterke en gezonde botten.
Een in 2008 gepubliceerde studie toont aan dat de verbetering van de vitamine K2-status bij kinderen over een periode van 2 jaar heeft geleid tot sterkere en dichtere botten.
Een jaar later toonde dezelfde onderzoeksgroep aan dat een laaggedoseerde aanvulling van de voeding met vitamine K2 in de vorm van MK-7 bij gezonde prepuberale kinderen de carboxylering van osteocalcine verhoogde (activatie van inactieve osteocalcine).
In een in 2013 gepubliceerde studie testten onderzoekers 896 bloedmonsters, afkomstig van 110 gezonde vrijwillige deelnemers (42 kinderen en 68 volwassenen). De onderzoekers controleerden biomerkers die de vitamine K2-status van de vrijwillige deelnemers weerspiegelden. Hiervoor maten ze zowel circulerend inactief MGP als inactief osteocalcine - beide eiwitten die van cruciaal belang zijn voor de gezondheid van het hart en de botten.
De onderzoekers ontdekten dat de kinderen en volwassenen met de meest uitgesproken vitamine K2-tekort het sterkst reageerden op de extra inname van vitamine K2.
Kinderen en volwassenen ouder dan 40 jaar vertoonden de grootste tekortkomingen aan vitamine K2. Dienovereenkomstig zouden deze groepen het meest kunnen profiteren van een vitamine K2-supplement als MK-7.
Daarom raden steeds meer artsen en voedingsdeskundigen aan om ook kinderen extra vitamine K2 als voedingssupplement te geven. Op deze manier is de voorziening van deze belangrijke vitamine ook in de groeifase gewaarborgd.
Een in Nederland uitgevoerde studie toont aan dat er een verband bestaat tussen de inname van vitamine K1 en K2 en een lager risico op type 2-diabetes. Dit werd online op 27 april 2010 gerapporteerd in het tijdschrift Diabetes Care.
Onderzoekers van het University Medical Center Utrecht analyseerden gegevens van 38.094 deelnemers, die aan het begin van de studie tussen de 20 en 70 jaar oud waren. Vragen met betrekking tot voeding werden geanalyseerd met betrekking tot de inname van Fylloquinon (vitamine K1) en Menaquinon (vitamine K2).
Deze studie is de eerste die de relatie tussen type 2 diabetes en de inname van vitamine K heeft onderzocht. De auteurs van het rapport gaven aan dat vitamine K het diabetesrisico zou kunnen beïnvloeden via de calciumstofwisseling.
Een wijziging in de inname van calcium en vitamine D had echter geen invloed op de bevindingen in het huidige onderzoek. Een vermindering van de ontsteking door een verhoogde inname van vitamine K, zoals gesuggereerd door de resultaten van in-vitro en observationele studies, zou ook kunnen leiden tot een verbetering van de insulinegevoeligheid en een vermindering van het diabetesrisico.
'De resultaten van deze studie tonen aan dat zowel de inname van vitamine K1 als vitamine K2 geassocieerd kan zijn met een verlaagd risico op type 2 diabetes', vatten de auteurs samen. 'Bij de inname van vitamine K1 trad deze risicoreductie op een hoger inname-niveau op, terwijl bij de inname van vitamine K2 een lineaire relatie werd waargenomen.'
Experten van de Universiteit in Maastricht benadrukken het belang van de inname van vitamine K2. Daarbij is het belangrijk dat het om natuurlijke vitamine K2 gaat. Het kan volledig door het lichaam worden opgenomen en verwerkt. Volgens de mening van experts zou het lichaam dagelijks voorzien moeten worden van een dosis van 45 mcg vitamine K2. Wie vitamine D inneemt, heeft echter meer nodig. Natuurlijke vitamine K2 wordt ook gebruikt in hoogwaardige voedingssupplementen.
Aanbevolen producten
Gerelateerde blogs
Vitamin D Dosering: Zo veel is echt nodig
Hoeveel vitamine D heeft het lichaam dagelijks nodig? Hoeveel produceert het zelf en welke vitamine D-dosering moet aanvullend worden ingenomen? Daarover zijn er verschillende meningen. Maar over één ding zijn de experts het eens: een voldoende inname van vitamine D is belangrijk voor gezondheid en vitaliteit.
Vitamin D en Vitamin K goed combineren
Neueste studies tonen duidelijk aan dat zowel vitamine D3 als vitamine K2 cruciaal zijn voor een goede gezondheid. Bij beide vitaminen is een tekort extreem wijdverspreid, waardoor steeds meer mensen Vitamine D3 en K2 Dagelijks innemen als voedingssupplement.
Het is cruciaal om te weten dat bij regelmatige inname van vitamine D3 over een langere periode, je zeker... Vitamine K2 Daarnaast moet worden ingenomen.
Daarbij rijst de vraag hoe je deze twee belangrijke vitamines optimaal kunt combineren om de gezondheid en vitaliteit te bevorderen.