Gratis verzending vanaf 49 euro
Levertijd 1-3 werkdagen
100% Tevredenheidsgarantie
Informatie, Effect, Dosering, Bijwerkingen
Chlorella is een microalg met veelzijdige gezondheidsbevorderende effecten. In gedroogde vorm levert de alg talrijke mineralen, secundaire plantenstoffen en vitamines – waaronder de vitamines K, E, D, C en A, evenals de mineralen zink, magnesium en calcium. Even veelzijdig als de ingrediënten zijn ook de toepassingsgebieden van Chlorella. Zo kan de alg worden gebruikt bij hoge bloeddruk, maar ook bij leverziekten of bij zware metalen vergiftigingen.
Chlorella zijn zoetwateralgen die tot de microalgen behoren. Het geslacht Chlorella omvat 24 soorten, zoals Chlorella fusca, Chlorella rugosa of Chlorella salina. De bekendste soort is echter Chlorella vulgaris. Ook Chlorella sorokiniana wordt gedeeltelijk gebruikt voor de productie van voedingssupplementen.
De eencellige groene alg is bolvormig en heeft een diameter van tot 10 μm. Ze is wereldwijd verspreid en komt vooral voor in stilstaande en stromende wateren. De microalg wordt in grote hoeveelheden gekweekt en verwerkt in voedingssupplementen en cosmetica.
De termen Chlorella en Spirulina worden vaak samen genoemd. Maar de blauwgroene Spirulina is eigenlijk geen alg, maar een geslacht van cyanobacteriën. In tegenstelling tot Spirulina heeft Chlorella een celkern. Botanisch gezien behoort het dus tot de planten. De meercellige bacterie Spirulina heeft echter net als de Chlorella-alg een hoge voedingsdichtheid en een aanzienlijk eiwitgehalte.
Vanwege het hoge gehalte aan vitamines en mineralen is Chlorella goed geschikt als voedingssupplement. Ook de hoeveelheden chlorofyl in Chlorella zijn vermeldenswaard. Chlorofyl is de bladkleurstof die de algen hun diep groene kleur geeft. Aangezien de alg ook cobalamine – dat tot de vitamine B12-groep behoort – bevat, is het vooral populair als voedingssupplement bij mensen die veganistisch of voornamelijk rauwvoedend eten.
Chlorella Algen is een verzamelnaam voor een geslacht van zoetwateralgen uit de familie van de Chlorellaceae en de orde van de Chlorellales. Dit geslacht omvat momenteel 24 verschillende algensoorten. Voor de productie van voedingssupplementen wordt vooral Chlorella vulgaris gebruikt.
De groene alg Chlorella vulgaris is de bekendste vertegenwoordiger van de Chlorella. Het is een eencellige alg die een bolvorm heeft. Ze kan een diameter van 4 tot 10 μm bereiken.
De naam van de waterplant komt uit het Grieks. Chloros betekent groen, terwijl de uitgang -ella vertaald kan worden als klein. De Chlorella-alg behoort niet alleen tot de meest onderzochte, maar ook tot de oudste planten. Naar schatting bestaat ze al meer dan 2,5 miljard jaar op aarde.
Als leefomgeving geeft de microalg de voorkeur aan zoet water. Ze komt wereldwijd voor in zowel stromend als stilstaand water. Vanwege de diverse gebruiksmogelijkheden wordt de plant ook in grote installaties gekweekt.
De onbeweeglijke microalg is een voortplantingsvorm via autosporen. In de moedercel vormen zich dochtercellen die daar groeien. Door een afbraak van de moedercel worden de autosporen vervolgens vrijgegeven en kunnen ze zich verder verspreiden.
Wie je meer wilt weten over de Chlorella-algen, kom je vroeg of laat ook de term Chlorella pyrenoidosa tegen. Vaak worden de soorten Chlorella vulgaris en Chlorella sorokiniana als Chlorella pyrenoidosa aangeduid.
Het betreft hier echter een verouderde benaming. Wetenschappers onderzochten in de jaren '90 verschillende microalgen, die eerder bekend stonden als Chlorella pyrenoidosa. Ze ontdekten door het bestuderen van de celwandstructuur, de structuur van de zogenaamde pyrenoïden, evenals met betrekking tot verschillende andere fysiologische, chemische, moleculair-biologische en morfologische factoren, dat het bij de microalgen om verschillende soorten gaat.
De soort Chlorella pyrenoidosa bestaat officieel niet meer, ook al is de term vandaag de dag nog steeds gebruikelijk. Bij voedingssupplementen die de aanduiding Chlorella pyrenoidosa dragen, is het dus onduidelijk welke alg erin zit. Bij de aankoop moet daarom gelet worden op de benaming Chlorella vulgaris.
De microalg Chlorella behoort tot de oudste organismen op aarde. Schattingen suggereren dat ze al meer dan 2,5 miljard jaar bestaat. Ze heeft een uitgesproken talent voor aanpassing en heeft zo veel ongunstige levensomstandigheden weerstaan.
Al sinds meerdere eeuwen aanvult en verrijkt de microalg het dieet van de inheemse volken in Zuid-Amerika en Azië. De isolatie van de alg lukte echter pas de Nederlandse microbioloog Martinus Willem Beijerinck in 1889 in Delft.
Vanwege het brede voedingsprofiel is de alg steeds populairder geworden. Daarom hielden wetenschappers zich in de jaren vijftig bezig met hoe men de alg kon cultiveren en zo grotere hoeveelheden Chlorella vulgaris kon produceren. Het doel van de onderzoekers was om met behulp van de Chlorella-alg een goede eiwitvoorziening voor de gehele wereldbevolking te waarborgen.
Vandaag wordt Chlorella wereldwijd verbouwd. In Duitsland bevindt zich bijvoorbeeld de grootste algenfarm van Europa, die gespecialiseerd is in de teelt van Chlorella. De gekweekte algen worden onder andere verwerkt tot voedingssupplementen, gebruikt in cosmetica of dienen als larvenvoer in aquaculturen.
Vanwege het gehalte aan eiwitten, vetzuren en secundaire plantaardige stoffen heeft Chlorella een bijzondere voedingswaarde. Zo bevat de plant bijvoorbeeld vitamine B12, vitamine B9 en vitamine C. Ook calcium, kalium of ijzer maken deel uit van de microalg.
De voedingswaarde van de Chlorella-algen hangt niet alleen af van de algensoort, maar ook van de teelt en de verwerking.
Mikroalgen behoren tot de belangrijkste plantaardige eiwitbronnen. Zo ligt het eiwitgehalte van gedroogde Chlorella vulgaris tussen de 51 en 58 procent. Daarmee bevat de alg meer eiwit dan droge melk, vis, kip of rundvlees.
De biologische waarde van een voedingsmiddel of een eiwit wordt bepaald door de samenstelling van de aminozuren. Hoe hoger de biologische waarde van een eiwit, des te beter kan het lichaam dit voedingseiwit omzetten in lichaamseigen eiwit.
Hoe meer eiwitogene en essentiële aminozuren in een voedingsmiddel aanwezig zijn, hoe hoger de eiwitkwaliteit. Het aminozuurprofiel van de Chlorella-algen bevat maar liefst 8 van de belangrijke essentiële aminozuren:
Daarbij bevat Chlorella meer leucine dan kippeneieren en ook het gehalte aan lysine is aanzienlijk hoger. De microalg is dus zowel kwantitatief als kwalitatief een goede plantaardige eiwitbron.
Chlorella bevat echter niet alleen hoogwaardige eiwitten, maar ook meer dan 30 vetzuren. Dit omvat verzadigde vetzuren zoals palmitinezuur of laurinezuur, evenals enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetzuren.
Bij vetten kan in principe een onderscheid gemaakt worden tussen verzadigde en onverzadigde vetzuren. Terwijl verzadigde vetzuren vooral in dierlijke voedingsmiddelen voorkomen, komen enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetzuren voornamelijk voor in plantaardige voedingsmiddelen en vis.
Een vetzuur is verzadigd wanneer het tussen zijn afzonderlijke C-atomen geen dubbele bindingen heeft. Tot de verzadigde vetzuren behoren naast laurinezuur en palmitinezuur ook caprinezuur en arachidinezuur.
Ongesatureerde vetzuren hebben daarentegen een of meer dubbele bindingen tussen hun C-atomen. Ze zijn aanzienlijk reactiever dan verzadigde vetzuren en kunnen daardoor sneller bederven. Tot de gezondheidsbevorderende ongesatureerde vetzuren behoren de Omega-6- en Omega-3-vetzuren.
Het menselijk lichaam heeft vetzuren nodig voor verschillende stofwisselingsprocessen. Vetzuren zijn onderdeel van de celwanden en de celkern, ze dienen voor de opbouw van weefselhormonen en reguleren de vetstofwisseling.
Vetten in het algemeen en met name verzadigde vetzuren worden verdacht schadelijk te zijn voor het lichaam. Maar vetten mogen absoluut niet ontbreken in een gezonde voeding. Het gaat vooral om de verhouding bij de voedselinname.
30 Procent van de dagelijks opgenomen calorieën zou uit vetten moeten komen. Verzadigde vetzuren mogen niet meer dan 10 procent van de energie uitmaken, omdat ze het risico op hart- en vaatziekten kunnen verhogen. Het aandeel van Omega-6-vetzuren zou rond de 8 procent moeten zijn, terwijl Omega-3-vetzuren 1 tot 2 procent van de energievoorziening moeten uitmaken. De verhouding van Omega-6- tot Omega-3-vetzuren is bij voorkeur 5:1.
De huidige voeding leidt echter tot aanzienlijk andere verhoudingen. Veel mensen nemen een te hoge hoeveelheid verzadigde vetzuren uit dierlijke producten op. Bovendien ligt de verhouding tussen omega-6- en omega-3-vetzuren vaak op 10:1 of zelfs 20:1.
Een verkeerde samenstelling van vetzuren heeft een negatieve invloed op de gezondheid. Het risico op stofwisselingsstoornissen van vetten, coronaire hartziekte (CHZ) en een hartaanval neemt toe.
Het vetgehalte van de gedroogde alg ligt gemiddeld op 12 procent, maar kan afhankelijk van de teelt en verwerking ook meer dan 30 procent bedragen. Chlorella is rijk aan onverzadigde vetzuren en kan zo bijdragen aan een kwalitatief goede voorziening van essentiële vetten.
De microalg bevat verschillende vitamines. Daaronder bijvoorbeeld vitamine B12, vitamine E en foliumzuur.
Vitamine B12 (Cobalamine) speelt een belangrijke rol bij tal van stofwisselingsprocessen in het menselijk lichaam. Het ondersteunt de bloedvorming, evenals de vorming van erfelijke stoffen en bevordert de celgroei. Een tekort aan vitamine B12 kan leiden tot de volgende klachten:
Omdat vitamine B12 bijna uitsluitend in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong voorkomt, lopen vooral veganisten en vegetariërs het risico een tekort te krijgen. Een plantaardig alternatief voor de voorziening van vitamine B12 voor iedereen die dierlijke producten wil vermijden, is de Chlorella-alg.
100 g gedroogde algen bevatten ongeveer 25 tot 100 μg Methylcobalamine. De inhoud hangt sterk af van de teeltomstandigheden, aangezien vitamine B12 wordt geproduceerd door micro-organismen die in de bodem of op de algen leven.
In tegenstelling tot Spirulina bevat Chlorella voornamelijk echt vitamine B12 en geen zogenaamde vitamine B12-analogen. Deze lijken chemisch op vitamine B12 en binden zich in het lichaam aan dezelfde transportmoleculen, maar hebben geen effect. Chlorella is daarmee de enige alg die geschikt is voor de substitutie van vitamine B12.
Folsäure, een vitamine uit de B-groep, is in het lichaam betrokken bij de celdeling en de bloedvorming. Aangezien de vitamine ook een cruciale rol speelt bij verschillende groeiprocessen, zouden vrouwen met een kinderwens meer foliumzuur moeten innemen.
Ijzer speelt eveneens een cruciale rol bij de bloedvorming, aangezien het een essentieel onderdeel is van de rode bloedkleurstof hemoglobine. Vrouwen tijdens de zwangerschap en vrouwen met een zware menstruatie zijn bijzonder kwetsbaar voor het ontwikkelen van een ijzertekort.
Chlorella kan niet alleen worden gebruikt ter vervanging van vitamine B12, het bevat ook ijzer en foliumzuur. Zo konden wetenschappers in een studie uit 2010 het risico op anemie (bloedarmoede) bij zwangere vrouwen door het innemen van 6 g Chlorella per dag significant verlagen.
Chlorella bevat bovendien:
Het hoge chlorofylgehalte van de microalg is verantwoordelijk voor zijn groene kleur. Chlorofyl is een natuurlijke kleurstof die wordt toegeschreven aan secundaire plantenstoffen. De kleurstof vervult een belangrijke functie bij de fotosynthese.
Ook voor de mens is de groene plantenkleurstof van belang. Het chlorofyl uit planten heeft een antikankerwerking. Dit betekent dat het de ontwikkeling van kanker kan tegengaan. Chlorofyl is verder bekend om zijn ontgiftende eigenschappen.
Vanwege de hoge voedingsdichtheid heeft de microalg een breed werkingsspectrum. Zo heeft Chlorella onder andere invloed op de suikerstofwisseling, de cognitieve prestaties en de immunfunctie. De alg kan ook bijdragen aan de gezondheid door de voorziening van belangrijke vitamines en mineralen en het algemene welzijn verbeteren.
De ingrediënten van de microalg lijken een positieve invloed op het immuunsysteem te hebben. Het innemen van 6 g Chlorella per dag gedurende een periode van 4 weken leidt tot een significante toename van het immunoglobuline A in het speeksel. Het IgA beschermt het lichaam tegen ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen of schimmels.
Verbazingwekkend genoeg komen er ook verhoogde IgA-waarden voor in de moedermelk wanneer de moeder tijdens de zwangerschap Chlorella heeft ingenomen. Immunoglobulinen A in de moedermelk bieden het borstvoedingskind bescherming tegen infecties.
In een studie uit 2000 konden de onderzoekers de pijn van fibromyalgiepatiënten door de inname van Chlorella aanzienlijk verminderen. Fibromyalgie is een syndroom dat gepaard gaat met pijn in verschillende delen van het lichaam, uitputting, slaapproblemen, ochtendstijfheid en concentratiestoornissen. De patiënten meldden na de inname van Chlorella een verbetering van de symptomen van 20 tot 50 procent.
Onder andere kan Chlorella
De hoofdtaak van het maag- en darmkanaal is het opnemen van de voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft uit voedsel. Maar vooral de darm vervult veel andere taken. Zo is hij een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem en door het zogenaamde enterische zenuwstelsel (ENS) ook een belangrijk deel van het zenuwstelsel. Bij een verstoorde maag- of darmfunctie kunnen verschillende klachten optreden. Deze omvatten onder andere:
De menselijke darm is geenszins een steriele buis, maar wordt bevolkt door vele bacteriën. Ongeveer 1000 biljoen bacteriële cellen bevinden zich in de darm. Deze bacteriebesmetting wordt ook wel de darmflora of het microbioom genoemd.
Darmbacteriën zoals Escherichia coli (E. Coli) of Lactobacillen fungeren onder andere als spijsverteringshelpers. Ze splitsen bijvoorbeeld vezels af of produceren spijsverteringsenzymen. Ze zijn echter ook een belangrijk onderdeel van de darmbarrière en voorkomen dat ziekteverwekkers zich in de darm kunnen verspreiden.
Een verstoorde darmflora komt voor bij veel ziekten. Zo hebben bijvoorbeeld patiënten met een chronische ontstekingsziekte van de darmen zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa een opvallend microbioom.
De microalg lijkt een positieve invloed te hebben op de darmflora. In studies met proefdieren werd een toename van lactobacillen waargenomen bij inname van Chlorella vulgaris. Deze reguleren via de productie van melkzuur de pH-waarde in de darm, bevorderen zo de spijsvertering en beschermen bovendien tegen potentiële ziekteverwekkers.
Salmonella en pathologisch verhoogde E. Coli nemen daarentegen af door de inname van Chlorella. Salmonella kan ernstige darminfecties veroorzaken en leiden tot zware diarree.
De darmbarrière is een functionele structuur die voorkomt dat ziekteverwekkers en andere schadelijke stoffen via de darmwand in de bloedbaan terechtkomen. De darmbarrière bestaat uit het microbioom, het darmslijmvlies en een slijmlaag.
Tight Junctions zijn van cruciaal belang voor de dichtheid van deze darmbarrière. Het zijn eiwitten die zich om de epitheelcellen van het darmslijmvlies wikkelen. Ze voorkomen dat stoffen ongecontroleerd in het lichaam binnendringen. Indien nodig openen de Tight Junctions selectief en maken zo de opname van voedingsstoffen mogelijk.
De barrièrefunctie van de darm kan door verschillende factoren beschadigd raken. Zo worden bijvoorbeeld nanopartikels, zoetstoffen, emulgatoren of organische oplosmiddelen verdacht de doorlaatbaarheid van de darm te verhogen.
Wanneer de darmbarrière niet meer goed functioneert, is er sprake van een zogenaamd leaky gut-syndroom. Bij verschillende aandoeningen komt een dergelijke functiestoornis voor. Dit omvat naast de chronisch ontstekingsziekten van de darmen, de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, ook coeliakie. De symptomen zijn veelzijdig:
De inname van Chlorella kan de oxidatieve stress in de darm verminderen en de microflora versterken. Dit heeft een positieve invloed op het darmslijmvlies en zijn barrièrefunctie. Hierdoor wordt voorkomen dat bacteriën, bacterietoxines of andere schadelijke stoffen in de bloedbaan terechtkomen.
De colitis ulcerosa is een gevreesde chronische darmziekte die gepaard gaat met uitgesproken ontstekingen van de endeldarm en de dikke darm. Door de ontsteking ontstaan zweren, die op hun beurt leiden tot slijmerige-bloedige diarree en krampachtige buikpijn. Bij ernstige gevallen kunnen er ernstige complicaties optreden, zoals een toxisch megacolon of levensbedreigende bloedingen.
Patiënten met colitis ulcerosa profiteren van de microalg Chlorella. In een placebogecontroleerde dubbelblinde studie onderzochten Merchant et al. de invloed van Chlorella op colitis ulcerosa. Ze ontdekten dat Chlorella de wondgenezing bevordert en bovendien de immunfunctie verbetert. Hierdoor verbeterden de klachten bij de colitispatiënten significant.
Steeds meer mensen hebben chronische stress. De gevolgen kunnen ernstig zijn voor het lichaam. Zo kan bij voortdurende stress onder andere een maagzweer ontstaan.
Bij een maagzweer is er sprake van een diepe beschadiging van het maagslijmvlies. Patiënten met een maagzweer lijden aan een verminderde eetlust, misselijkheid en braken. Dit kan door chronisch bloedverlies ook leiden tot bloedarmoede (anemie). In het ergste geval kan de zweer doorbreken en een levensbedreigende buikvliesontsteking (peritonitis) veroorzaken.
Tamaka et al. ontdekten dat de inname van Chlorella vulgaris de ontwikkeling van stressgerelateerde zweren in het maagslijmvlies kan tegengaan. Vermoedelijk is dit preventieve effect te wijten aan de positieve invloed op de darm-hersen-as en de bescherming van het maagslijmvlies.
Overgewicht is geen puur cosmetisch, maar een gezondheidsprobleem. Meer dan 50 procent van alle volwassenen in Duitsland is overgewicht. Ook 15 procent van de kinderen en jongeren is obees.
Volgens de definitie van de Duitse Obesitas Vereniging is obesitas een toename van lichaamsvet die het normale niveau overschrijdt. De berekeningsbasis is de Body Mass Index (BMI), de quotiënt van gewicht en lichaamslengte in het kwadraat. Wie een BMI groter dan 25 heeft, wordt als overgewicht beschouwd. Obesitas begint bij een BMI boven de 30.
Obesitas kan leiden tot ernstige gezondheidsbeperkingen. Overgewicht is geassocieerd met een verhoogd risico op aandoeningen zoals hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, diabetes mellitus type 2 en orthopedische klachten. Het is dan ook des te belangrijker om bij overgewicht het lichaamsgewicht te verminderen.
Hierbij zou de Chlorella-alg nuttig kunnen zijn. In 2 studies gaven wetenschappers proefpersonen met een niet-alcoholische leververvetting 4 tabletten van 300 mg Chlorella per dag. Na een inname van 8 weken toonden zich positieve resultaten.
De deelnemers aan de studie die Chlorella innamen, verloren meer gewicht dan de deelnemers uit de placebogroep. Bovendien verbeterde de zogenaamde insulinegevoeligheid in de Chlorellagroep.
Een insulineresistentie, die vaak gepaard gaat met een verminderde insulinegevoeligheid, leidt tot de stofwisselingsziekte diabetes mellitus type 2. De cellen reageren niet meer op het insuline uit het bloed, waardoor de bloedsuikerspiegels stijgen.
Adipöse mensen kunnen dus dubbel profiteren van de microalg. Ze verminderen gemakkelijker hun gewicht en beschermen zichzelf bovendien tegen een ernstige gevolgziekte van hun overgewicht.
Ons lichaam is dagelijks blootgesteld aan tal van milieutoxines. Chlorella kan zware metalen, pesticiden en andere gifstoffen binden en is daarom goed inzetbaar voor ontgifting.
Een zware metalenvergiftiging is een vergiftiging door zware metalen zoals cadmium, kwik of thallium. Ook loodvergiftiging wordt tot de zware metalenvergiftigingen gerekend. De symptomen van zware metalenvergiftiging variëren afhankelijk van de ernst en het verantwoordelijke metaal.
Cadmium kan zich industrie- of milieugerelateerd over een langere periode in het lichaam ophopen en zo leiden tot een ernstige chronische vergiftiging. Bij een cadmiumvergiftiging lijden vooral de botten en de nieren schade. Tot de symptomen behoren bovendien diarree, maagpijn, braken en psychische stoornissen. Om ethische redenen bestaan er met betrekking tot de relatie tussen zware metaalvergiftigingen en Chlorella vrijwel uitsluitend op proefdieren gebaseerde studies.
In een van deze studies toonde Chlorella bij ratten met een cadmiumvergiftiging een nierbeschermend effect. De nierwaarden in het bloed verbeterden en de eiwituitscheiding in de urine, die een marker voor de niergezondheid is, nam af.
Gefürchted is ook de kwikvergiftiging. De kwikvergiftiging, ook wel mercurialisme genoemd, wordt onder andere veroorzaakt door de opname van dampen. Als oorzaak van de kwikvergiftiging staan bovendien amalgaamvullingen in verdacht.
De symptomen van kwikvergiftiging zijn:
Chlorella kan vanwege zijn zware-metaalbindende eigenschappen worden ingezet voor (ondersteunende) ontgifting. In dierproeven bleek de microalg bovendien positief te zijn bij kwikvergiftigingen van de moeder tijdens de zwangerschap. Chlorella voorkwam zo het transport van methylkwik naar de foetus en beschermde het ongeboren kind tegen vergiftiging. Bovendien slaagde zich bij de moederlijke proefdieren uit de Chlorellagroep minder kwik op in de hersenen dan bij de dieren uit de placebogroep.
Dioxine is een verzamelterm voor verschillende chemische stoffen zoals polychloor gedopte dibenzodioxines of polybroom gedopte dibenzofuranen. De chloorhoudende dioxines en furanen ontstaan vooral bij verbrandingsprocessen in aanwezigheid van chloor of organische koolstof. Via dioxinebelaste chemicaliën en bepaalde gewasbeschermingsmiddelen (herbiciden) zijn dioxines in de jaren '80 in grote hoeveelheden in het milieu terechtgekomen.
Ook vandaag de dag worden de bodems vervuild door bemesting met secundaire grondstofmeststoffen. Evenzo kan het ongecontroleerd verbranden van gelakt hout een bron van dioxine zijn. Aangezien dioxine een lange halfwaardetijd heeft, zijn er nog steeds grotere hoeveelheden in het milieu te vinden.
Dioxine komen bijvoorbeeld via bodemdeeltjes die aan groenten kleven in de voedselketen terecht. Evenzo stapelen dioxines zich op in eieren en vlees van dieren die op dioxinebelaste gronden worden gehouden. Verder kunnen vissen ook met dioxines belast zijn.
In het menselijk lichaam stapelt dioxine zich op in het lichaamsvet en wordt het slechts zeer langzaam weer geëlimineerd. Een groot deel van de dioxines wordt verdacht kankerverwekkend te zijn. Dioxine komt bovendien al bij zeer lage concentraties via de placenta en de moedermelk bij het kind. Zo kunnen zelfs dioxinebelastingen van de moeder, die nog binnen het normale bereik liggen, de ontwikkeling van het kind vertragen of zelfs blijvend verstoren.
Aangezien dioxine zich vooral in vet ophopen en moedermelk zeer vetachtig is, wordt het beschouwd als een goede marker voor de totale belasting van de moeder. Vrouwen die tijdens de zwangerschap Chlorella innemen, hebben een lagere dioxineconcentratie in hun moedermelk. Om deze reden kan worden aangenomen dat Chlorella ervoor zorgt dat er niet zoveel dioxine via de navelstreng naar het ongeboren kind komt.
In het dierproef werd bovendien aangetoond dat Chlorella de uitscheiding van dioxine via de urine verhoogt. Proefdieren die een dioxinehoudende olie en tegelijkertijd Chlorella kregen, scheidden meer dioxine via de urine uit dan de controledieren. Dit resultaat suggereert dat Chlorella de absorptie van dioxine in de darm vermindert en zo kan beschermen tegen een (chronische) dioxinevergiftiging.
De microalg Chlorella kan (ondersteunend) worden gebruikt voor de ontgifting van het lichaam bij vergiftigingen met verschillende stoffen. Vooral bij hoge dioxinebelasting en bij chronische cadmium- en kwikvergiftiging kan inname, in overleg met een arts of therapeut, zinvol zijn.
De lever is niet alleen de grootste klier in het menselijk lichaam, maar ook een uiterst belangrijk stofwisselingsorgaan dat tal van taken uitvoert. Ze slaat suiker, vet en aminozuren op, produceert eiwitten, cholesterol en galzuren, en zet giftige stoffen zoals ammoniak om in onschadelijke stoffen. Daarnaast is ze verantwoordelijk voor de afbraak van hormonen en de stofwisseling van medicijnen of alcohol.
Virusinfecties, alcohol, medicijnen of andere schadelijke stoffen kunnen de lever beschadigen en de leverfunctie beïnvloeden. Tot de meest voorkomende leverziekten behoren de vette lever, de leverontsteking (hepatitis) en leverkanker.
Een leverziekte kan zich uiten in symptomen zoals misselijkheid, braken of verlies van eetlust. Ook vermoeidheid en een drukkend gevoel in de rechterbovenbuik kunnen wijzen op een leveraandoening.
Dat de microalg Chlorella een positieve invloed heeft op de levergezondheid, konden Aliashrafi et al. in hun studie uit 2014 aantonen. Ze gaven patiënten met een door verhoogde calorie-inname veroorzaakte leververvetting 300 mg Chlorella per dag. Na 8 weken verbeterden de leverwaarden ALT en AST in het bloed significant.
Chlorella kan volgens de studie van Noguchi et al. ook worden ingezet ter preventie van niet-alcoholische leververvetting. In dierproeven remde Chlorella bij ratten die een vetrijke voeding kregen, de activiteit van het MCP-1-eiwit. Bovendien remde de alg de groei van vetcellen in de lever.
Doch Chlorella lijkt niet alleen bescherming te bieden tegen te vetrijke voeding, maar ook tegen alcoholgerelateerde leverschade. Byun et al. gebruikten in hun onderzoekswerk een Chlorella-vulgaris-ethanolextract. Met behulp van de microalg konden ze alcoholgerelateerde schade aan de lever verminderen. Dit bleek onder andere uit een afname van de γ-glutamyltransferase en de glutamine-pyruvaattransaminase in het bloed. Beide waarden worden beschouwd als markers voor de levergezondheid.
Verantwoordelijk voor de leverbeschermende werking is onder andere een luteïne-eiwitcomplex (LPC). Cai et al. slaagden er in 2015 voor het eerst in om dit speciale complex uit de microalg te extraheren. In een diermodel toonde dit complex een positieve werking op de levercellen. De aminotransferasen van de lever in het bloed daalden duidelijk na toediening van het luteïne-eiwitcomplex. ALT en AST komen normaal gesproken alleen in de levercellen voor. Als ze ook in het bloed in hogere mate aanwezig zijn, duidt dit op schade aan de levercellen.
Hepatitis is een ontsteking van de lever. Het kan zowel toxisch als infectieus of auto-immuun zijn. Tot de infectieuze vormen behoren de virushepatitis A, B, C en E.
Vooral de Hepatitis C is gevreesd, omdat het in 80 procent van alle gevallen een chronisch verloop heeft en kan leiden tot ernstige leverbeschadigingen. Een infectie met het Hepatitis-C-virus is een belangrijke risicofactor voor leverkanker.
Chlorella kan ondersteunend worden ingezet bij de behandeling van mensen met Hepatitis C. In een studie uit 2013 kregen patiënten met een chronische leverontsteking Chlorella vulgaris gedurende een periode van 12 weken. Hierdoor verbeterden niet alleen hun leverwaarden in het bloed, meer dan 70 procent van de deelnemers aan de studie meldde bovendien een verbeterd algemeen welzijn. Meer dan 60 procent had daarnaast een hoger energieniveau en had minder last van de voor de aandoening typische vermoeidheid.
Nog steeds sterven de meeste mensen in Duitsland aan aandoeningen van het hart- en vaatstelsel. In 2015 was bijna 40 procent van alle sterfgevallen te wijten aan een hart- en vaatziekte. Bijna 51.000 mensen overleden in 2015 aan een hartaanval.
Verschillende (beïnvloedbare) factoren kunnen de ontwikkeling van een hart- en vaatziekte bevorderen:
Een belangrijke risicofactor voor een hartaanval, beroerte en andere levensbedreigende aandoeningen van het hart- en vaatstelsel is hoge bloeddruk. Volgens de richtlijnen van de Hoge Bloeddruk Liga is er sprake van hypertensie wanneer de systolische waarde 140 overschrijdt en/of de diastolische bloeddrukwaarde groter is dan 90.
In verschillende studies hebben wetenschappers een positieve invloed van Chlorella vulgaris op de bloeddruk aangetoond. Hierbij bleek zowel een verbetering van de systolische als de diastolische bloeddrukwaarden.
Verhoogde bloedvetwaarden (hyperlipidemie) verhogen net als hypertensie het risico op cardiovasculaire aandoeningen. Mensen met verhoogde cholesterol- en triglyceridenwaarden in het bloed kunnen volgens studies profiteren van de inname van Chlorella.
De microalg kan het vetgehalte in het bloed significant verlagen. In een studie uit 2014 konden wetenschappers het cholesterolgehalte van hun proefpersonen met gemiddeld 1,6 procent verlagen. Het gehalte aan triglyceriden daalde zelfs met bijna 12 procent. Chlorella had ook een positieve invloed op de verhouding van 'slecht' LDL-cholesterol en 'goed' HDL-cholesterol. Terwijl het gehalte aan LDL-cholesterol afnam, steeg het HDL-cholesterol met 4 procent.
Ablageringen van vet, trombose, bindweefsel en kalk in de arteriële bloedvaten worden samengevat als arteriosclerose, in de volksmond ook bekend als aderverkalking. Arteriosclerose is een van de belangrijkste risicofactoren voor aandoeningen zoals een hartaanval en beroerte.
De alg Chlorella bevat voedingsstoffen die de vorming van aderverkalking kunnen tegengaan. Dit omvat antioxidatieve vitamines zoals vitamine C, het aminozuur arginine, kalium of calcium.
Alle stofwisselingsprocessen die in het menselijk lichaam plaatsvinden, hebben een bepaalde pH-waarde nodig. De ideale pH-waarde van het bloed ligt op 7,4 en bevindt zich daarmee in het licht basische bereik. Een eenzijdige en zuurhoudende voeding, evenals lichamelijke en psychische stress, kunnen echter de pH-waarde veranderen. Om deze toch binnen de benodigde grens te houden, beschikt het lichaam over een buffersysteem.
Voor het bufferen van zure eindproducten heeft het lichaam vooral basische mineralen nodig zoals ijzer, calcium, magnesium of zink. Aangezien de microalg veel mineralen bevat, kan het bijdragen aan de regulering van de zuur-basebalans.
De huid is met een grootte van tot 2 vierkante meter het grootste zintuiglijke orgaan van de mens. Ze beschermt tegen kou en warmte, maakt voelen mogelijk en biedt als natuurlijke barrière bescherming tegen ziekteverwekkers. Maar ze vervult niet alleen gezondheidsfuncties. Een mooie huid draagt ook bij aan het algemene welzijn.
Chlorella kan op verschillende manieren een positieve invloed hebben op de huid. Zo toont de microalg positieve effecten bij droge huid of bij huid die gevoelig is voor ontstekingen. Chlorella kan de wondgenezing verbeteren en is daardoor ook geschikt voor orale of topische toepassing bij ontstekingsachtige huidaandoeningen zoals acne of eczeem.
Deelnemers aan een Poolse studie uit 2017 meldden na inname van Chlorella niet alleen een verminderde vatbaarheid voor infecties en een betere vitaliteit, ook de haarkwaliteit en het huidbeeld verbeterden merkbaar.
De Chlorella-algen worden gekweekt in grote aquaculturen. De voedingswaarde hangt voor een groot deel af van de kweekmethode. Om zoveel mogelijk voedings- en vitalstoffen te behouden, moet de microalg zo voorzichtig mogelijk worden gefilterd en gedroogd. Daarna kan de alg verder worden verwerkt.
De gedroogde alg kan worden gepulveriseerd en als poeder worden gebruikt. Het poeder kan eenvoudig worden doorgeroerd in smoothies of water. De dosering kan eenvoudig en individueel worden gedaan met behulp van een kleine maatlepel of een nauwkeurige weegschaal.
Presslinge zijn niets anders dan gepulveriseerde en geperste Chlorella. Het beste is dat de presslinge geen toevoegingen bevatten. Ze zijn eenvoudig te doseren, hebben een neutrale smaak en kunnen snel en probleemloos worden ingenomen. Ook op reis zijn presslinge gemakkelijker te gebruiken dan het poeder.
De benaming tabletten wordt bij Chlorella doorgaans synoniem gebruikt met de term presslingen. Ook hier gaat het om geperst Chlorellapoeder.
Chlorella-capsules bestaan uit een capsulehuls en de Chlorella-vulling. De huls kan van gelatine zijn, maar ook in vegetarische vorm van cellulose of carrageen worden gemaakt. Net als de tabletten en perskorrels bevatten de capsules een gestandaardiseerde hoeveelheid Chlorella. Hierdoor zijn een veilige dosering en een eenvoudige inname mogelijk.
Het Chlorella-extract, de geconcentreerde vorm van de alg, wordt vaak ook wel Chlorella Growth Factor (CGF) genoemd. Het extract bevat veel secundaire plantenstoffen en glycoproteïnen. Het kan solitair of aanvullend op de hele Chlorella-alg worden ingenomen.
Er is geen algemene aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor de microalg Chlorella. In studies wordt meestal een Chlorella-dosering tussen de 6 en 10 gram gekozen. Het is aan te raden om met een kleinere hoeveelheid Chlorella per dag te beginnen en bij een goede verdraagzaamheid de dosis geleidelijk te verhogen.
Chlorella wordt over het algemeen als goed verdraagzaam beschouwd. Bijwerkingen zijn nauwelijks bekend, af en toe kan het in de eerste weken van inname leiden tot hoofdpijn of misselijkheid.
Omdat Chlorella aanzienlijke hoeveelheden vitamine K bevat, is voorzichtigheid geboden bij gelijktijdige inname van anticoagulantia. Warfarine en Marcumar zijn zogenaamde (indirecte) vitamine K-antagonisten. Ze werken dus tegen vitamine K. Een te hoge inname van vitamine K kan de werking van de anticoagulantia verminderen en zo het risico op de vorming van bloedstolsels in de bloedvaten verhogen.
Aanbevolen producten